Özlem denen şey berbat bir şey. Birinin hayatından çıkmasını kabullendiğini sanırsın, yeterince acı çektiğini ve artık bittiğini sanırsın, ama sonra bom! Ufacık bir şeyde, o kişiyi yeniden kaybetmiş gibi hissedersin.
Sabret sevgilim; sana her şeyi, hepsini en baştan anlattığım için, anlatacağım için, senden rica ediyorum, beni dinleyeceğin bu çeyrek saat yüzünden yorulma, çünkü ben seni bütün bir hayat boyunca sevmekten yorulmadım.
Orijinal adı 'Brief einer Unbekannten' olan öykünün tamamı bir mektuptan oluşuyor. Karakterlerimizin ismini vermemiş belki ama çektiği acıyı fazlasıyla hissettirmiş Stefan Zweig.
Kitabımız yazar R.'ye gelen bir mektupla başlıyor. Üzerinde bir hitap dışında bir şey yazmayan bir mektupla.
Mektubu okumaya başlamasıyla acı veren tesadüflerle
Hayata gelişimde hiçbir rolümün olmayışına benzer olarak, burayı terk ederken dahi ipleri ben tutmayacaktım ve bu acizlik giderek canımı daha da sıkıyordu.