Bukalemunus
@CEVIZKABUGU
Bana olduğum gibi değilde olmam gerektirdiği gibi olmama neden oldun...-Neden-?
youtu.be/hqUMZV2WvIw
Mahkum
ilkokul
İSTANBUL /ATAŞEHİR
Dünya
234 okur puanı
Ağustos 2015 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Yunan
tiranlığının işlevi geçiciydi. Tiranlık. aristokrasİ
yönetiıninde zorla bir
gedik açarak orta sınıfa. demokratik devrimin son aşaması için güçlerini
sağlaıniaştırma olanagını verdi; bu aşamaya tiranitğın kendisinin devrilmesi de
dahildi. Tirantığın Yunan geleneğinde hemen hemen oy birliğiyle
suçlanmasının nedeni budur. Önce aristokratlar tarafından.
ilerici olduğu için. daha sonra da demokratlar tarafından geric iliğe
dönüştüğü için suçlanınıştı.
Sanat size daha özgür bir toplum ve daha insani iliş kiler "imajını" verebilir, fakat bunun ötesine geçemez. Bu anlamda, estetik teori ile politik teori arasındaki fark ortadan kaldırılamaz bir farklılık olarak kalır:
Karıncaları seyrediyor, kesin! Karınca, püf! En ikiyüzlü hayvanlardan biri! Dolaşmaktan başka bir şey yapmaz ve bizi çalıştığına inandırır.
Okur Takip Önerileri
Felsefenin en büyük erdemi, kendisini sorgulayabilmesi, inşa ettiği şeyi dekonstrüksiyona tabi tutabilmesi, söylediği şeyi geri alabilmesidir. Tam tersine bilim kendi sözünü geri alamaz, kendina ait kavramlara, terim lere ya da temellere/ilkelere meydan okuyamaz, onları sorgu layamaz; düzenli amaçlı bir biçimde ileri atılır, ilerler. Bu ba kımdan bilim dili, hesaplanabilir sembollerden ve formüller den ibaret dil olmayan dilini/dilsizliğini (nonlanguage) inşa ederek reddetme girişiminde bulunur.
Sadece
bu, Alenka Zupancic’in kitabının yalnızca özgün felsefî bir olay değil, aynı zamanda
günümüzün etik-politik tartışmalarına hayatî bir müdahale olduğunu
göstermeye yeterlidir. O zaman buradan çıkacak sonuç,
Alenka’nın kitabına büyük saygı duyduğum ve takdir ettiğim mi
olmalıdır? Hiç de değil: Böyle bir takdir davranışı daima yazara
ilişkin içe sinmiş bir üstünlük konumunu varsayar: Şahsen yazara
tepeden bakabileceğimi ve çalışmasının niteliği hakkında yüce
gönüllükle olumlu bir yargıya varabileceğimi düşünüyorum. Dost
bir felsefeci için tek gerçek saygı işareti kıskançlık dolu
bir öjkedır nasıl oldu da yazarın söylediğini ben düşünmedim? Yazar
bunu yazmadan önce geberseydi de vardığı sonuçlar kendi
hâlinden memnun huzurumu bozmasaydı daha iyi olmaz mıydı?
Alenka’nın kitabı hakkında yapabileceğim en büyük itiraf, el
yazmalarını okurken kendimi ne kadar sık kıskançlık ve öfkeden
ağzı açık, felsefeci varlığımın tam da çekirdeğinde tehdit altında
hissederken, henüz okuduklarımın halis güzelliği ve coşkusuyla
çarpılmış, böylesi özgün düşüncenin bugün hâlâ nasıl mümkün
olabileceğini merak ederken yakaladığımdır. O hâlde bırakın
kendime Alenka için bir tür “akıl
hocası” rolü biçmekten çok öte bir dizi ortak projede kendisiyle işbirliği yapabilmekten
naçizane bir ayrıcalık hissettiğimi söyleyeyim. Eğer Alenka’nın kitabı
klasik bir referans kitabı olmazsa, bundan çıkarılabilecek tek
sonuç, akademik çevremizin anlaşılması güç bir kendini yok etme
iradesinin ağına düştüğüdür.
Lacan “intihar tek başarılı eylemdir” derken söylenmek istenen
kesinlikle şudur: Böyle bir eylemden sonra özne artık asla önceki
gibi olmayacaktır; “yeniden
doğabilir” ama sadece yeni bir özne olarak.
Etraf uzun saç ile dolmuştu. Çok gereksiz olanlar vardı. Bilinçsiz yaşıyordular. Oralarda aylak aylak dolaşıyorlardı. Hepsi sorunlu gözüküyordu ama baktığımda hiçbir sorunları yoktu. Çok akıllı olduklarını sanıyorlardı ama bence diğer insanlardan farkları yoktu. Hep çıkarları olan şeyler peşindeydiler. Birbirlerini kullanıyorlardı. Birbirlerine yararları yoktu. Joint içip, etrafta ilgi çekmek için abuk subuk şekillere girerlerdi. Joint içmenin bir marifet olduğunu sanıyorlardı. Bunları ben kurtaramazdım. Kendileri hiç kurtaramazdı. Şimdi söyleyeceksiniz ki sen bizim yaşımızdayken böyle değil miydin. En azından bazı şeyleri görebiliyorduk. 90 döneminin kız ve erkeklerinde duygu yoktu. Onun için ilişkileri çarpuk çurpuktu.
Gençliğin
üzerinde olumsuz etkilerini önlemek için, toplumun yeni bir biçimde
eğitilmesine bilinçli olarak çalışılırken, klasik okula en yakın
ilgiyi göstermekten geri kalmamak gerekir.
Filip, daha önce hiç görülmemiş oranda büyük bir siyasi önem kazanan Kutsal Birliğin başına ge çiyordu. ilk olarak bu kuvvet, Birlik Meclisinin kararı ile Filip'e verilen yetkileri tanımakta ikircikli davranan Atina'ya karşı ha rekete geçirildi. Birlik Meclisi üyelerinden oluşturulnan bir he yet, Atina'ya giderek Amphiktryonlar meclisinde verilen bütün kararların açık olarak tanınmasını istedi. Eğer bundan kaçınacak olursa Birlik Meclisi Atina'ya ceza verecek, Filip de elindeki kuvvetle bu cezayı hemen yerine getirecekti. Bu durum karşı sında Demosthenes bile, kutsal bir savaştan kaçınılmasını ögüt lüyordu.
Böyle bir
kültür, onların güçlü oldukları geçmişi ülküleştirir. Bu
ülküleştirilmiş geçmiş,
gerçek geçmişle pek benzerlik taşımaz, çünkü öyle dikkatle düzenlenmiştir ki, gerçek
geçmişin tersine bugün'ü yeniden dcğ caktır. Platon için bu geçmiş,
Cumhuriyet adlı eserinde ülküleştirilmiştir Aristokratlar
yönetir bu Cumhuriyet'i; Platon'un, rakip sınıfı iktidara getirmiş olan
ticareti alttan alta yıkmak umuduyla bağlandığı bir ilkel ortak/aşmacılık
uygulamr orada.
İnsanlar
haksız eylemlerle zenginleşmeye yatkındırlar; kutsal ya da kamusal mülkü ayırmaksızın, neler
olduğunu, daha önce neler olmuş olduğunu sessizce kaydeden ve
zamanı gelince hiç şaşmaksızın eksiksiz öç almak için ortaya çıkan
Adalet'in görkemli temellerine karşı kendilerini korumaksızın
birbirinin elinden kaparlar, yürütürler mallarım .
"Katıldığım
konferans, dünya barışı ve barışçı insan ilişkileri üzerineydi. Primatların çatışma giderme
yöntemleri hakkındaki çalışmaını sunmak için oradaydım. İnsanların neden bazı alanları cazip bulduğu üzerine kafa yormak hep
eğlenceli olmuştur, hele barış araştırmaları yapanlar arasındaki fevri
tipleri görünce. Toplantıda, önde gelen iki barış savunucusu
birbirlerine bağırmaya başladılar, birincisi Eskimolar'dan bahsedince
ikincisi onu ırkçı olmasa bile sömürgeci bir tavır takınınakla suçladı
çünkü bu halka İnuit denmesi gerekiyordu. Never in Anger ( Öfkeyle
Kalkma) kitabında yazanlara bakılırsa İnuitler, uzaktan
yakından düşmanlığı andıran her türlü söz alışverişini engellemek için
aşırı tedbirler almışlar. Sesini yükseltmenin cezası topluluktan
atılmakmış, içinde bulundukları çevre düşünüldüğünde hayati tehdit
oluşturan bir ceza."
Oyun oynayan küçük laboratuvar şempanzeleri
bir çitin ardındaki tavukları, ekmek kırınıısı atarak yanlarına
çekiyorlardı. Kolay aldanan tavuklar ne zaman yaklaşsa, şempanzeler
onlara ya sopayla vuruyor ya da sivri bir tel batırıyordu.
Tavukların aptallıktan uyum sağladıkları bu Tantalos oyunu (tabii onlar
için oyun filan deği ldi) şempanzeler tarafından, sıkıntılarını
dağıtmak için icat edilmişti. Hatta oyunu öyle mükemmelleştirmişlerdi ki,
bir maymun yemi atarken diğeri tetikçi oluyordu.
"Bilmiyorum... küçüklüğümden beri uçaklara âşığım. Belki de kaç- mak istemiştim... ya da kimsenin bana dokunamayacağı kadar yüksek- lere çıkmak istemişimdir."
"Neden kaçmak istiyordun?"
"İnsanlardan. Kötü şeyler olmuştu, insanlar hakkında kötü şeyler hissediyorum." Annesiyle babasını hiç tanımamıştı, onlar öldükten son- ra onu alıp büyüten kuzenler hiç iyi davranmamışlardı. Sevgiyi hiç tat- mamıştı. Her zaman yabancı bir misafir olduğunu hissettirmişlerdi. Joe on altı yaşına geldiğinde onlardan ayrılmıştı. Yapabilse daha önceden de ayrılmayı düşünmüştü. "Eskiden beri yalnızlığı severim. Bir de ma- kineleri severim. Makineleri çalıştıran en küçük parçacıkları ve mühen- dislikle ilgili ayrıntıları severim. Uçmak sihirli bir şeydir, bütün bu küçü- cük şeyleri bir araya getirip gökyüzüne çıktığında cennette olduğunu hissedersin."
Terimin pek çok dilde bulunan mekanik anlamını kullanarak söylersek, eşsüremlilik ve artsüremlilik arasındaki "oyundur" tarih.
