Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Anıl
Anıl
@Camier
KuruIu düzeni aIt üst ettiğinde, her şey bir anda kaosa sürükIenir. Ben kaosun eIçisiyim. Kaos, adiIdir.
Yüksek Lisans
15 kütüphaneci puanı
2160 okur puanı
Mayıs 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Romanın, distopik dünyasında tüm yetkilerin merkezileştirildiği, devlete mutlak itaat beklenen diktatörlükvari yönetiminde korku, propaganda ve beyin yıkama ile halk ve hayatları kontrol edilmektedir. Bireysel özgürlüklere izin verilmez ve bireyin yaşamının tüm alanları yine devlet kontrolüne bırakılır. 1984 adlı kitabımız genel olarak çok fazla
Şeker Portakalı okumanın ötesinde yaşayacağınız, bazen müdahale etmek isteyeceğiniz, Zeze'nin hayal gücüne ve olayları kendi dünyasında çözmeye çalışmasına güleceğiniz aynı zamanda hüzünleneceğiniz bir kitap. Bazı arkadaşlar Şeker Portakalı'nı okumakta geç kaldıklarını dile getirerek kendilerine kızmışlar, oysaki şu anda bu kitabı ilk defa okuyor
Kitabın incelemesini yapabilmek için nereden ve nasıl başlamalı diye düşünürken bir saat kaybım (kazancım) oldu. Kendi hislerimi ve düşüncelerimi en güzel, karakterler üzerinden paylaşabileceğime karar verdim. Öncelikle Bay Jones, çiftliğin eski sahibidir. Koca Reis, bir domuz olmasına karşın mutluluk, barış ve özgürlük vaad eder, Snowball ise çiftliğin idealist öğretmenidir ki bu yüzden çiftlikten kovulur. Napolyon, köpekleri eğitir ve bir polis gücü oluşturur. Değinmek istediğim düşünceleri, Napolyon üzerinden anlatmam benim için daha kolay olacak, öyle ki Napolyon, ilk etapta yan bir rolde olmasına rağmen sinsi ve insanlardan arda kalan güç unsuruna ulaşmak için elinden geleni yapacaktır. Yönetilebilir bir topluluk için sorgulamayan bireylerin var olması ve sesi çıkan (sorgulayan ve doğru olanı duyurmak isteyen) bireylerin de yok edilmesi önemlidir işte bu yüzden Napalyon'un, idealist Snowball'dan kurtulması gereklidir ve onu kovarak ilk hedefine ulaşır, sonrasında izleyeceği politika ise, bireylerin doğru bildiği kavramların doğruluklarını sarsmak olur, bunu hem ilkeler (Bütün hayvanlar eşittir ama bazı hayvanlar öbürlerinden daha eşittir.) hemde snowball'u kötüleyerek yapar, zaten yabancı olmadığınız günümüz rejimlerinin izlediği stratejilerdir.
En nihayetinde unutmamalı, bize her verilenin doğruluğunu sorgulamadan kabullenmek, bir gün sonumuzu kabullenmek olacağı mesajını verir.
Okur Takip Önerileri
Dönüşüm ile alakalı sitede yapılan yorumları inceledim ve okuyup yorumda bulunan arkadaşlar ciddi manada çok farklı ve yerinde tespitlerini bizlerle paylaşmışlar, bunun üzerine Dönüşüm ile alakalı daha fazla incelemeye gerek duymadım. Mamafih (bu kelimeyi kullandığım için çok mutluyum) kitabı okurken yaşadığım bir olay ile kitabın üzerimde oluşturduğu etkiyi sizlerle paylaşacağım. İnternetten sipariş ettiğim ve ancak üç gün sonra elime geçen kitabı okumaya başladığımda çok yorgun olduğumu hatırlıyorum. Gregor Samsa 'nın hikayesi her ne kadar ilginç gelse de, beni uyuyakalmaktan alıkoyamadı ve en nihayetinde bilinçaltıma işleyen hikaye aslında beni Gregor yapmış ve yatağımda böceğe dönüşmüştüm ve bir türlü bu duruma anlam veremiyor hatta üzerimdeki nevresimden dahi kurtulamıyordum. Uyanmak için ne kadar çabaladığımı, uyandıktan sonraki aldığım derin nefes ile fark ettim. Velhasıl kelam bu derece gerçekçi ve sizi içine çekecek olan bu klasiği okumadıysanız ilk işiniz Kafka 'dan Dönüşüm için randevu almak olmalıdır.
Kitabı okuyalı iki sene olmasına rağmen, bir şekilde 'Suç ve Ceza' denildiğinde, genç bir adamın elinde baltayla yanımdan geçtiği hissine kapılırım ve bu hisse kapılmamı sağlayan Üstat, gerçeklik olgusunu, yaydan çıkan bir okun insan beynine saplanması şiddetinde verir ve Üstat bunu yaparken farklı duygular ortaya çıkarır; nefret, öfke, korku, tereddüt ve en nihayetinde pişmanlık. Duyguların hissettirdiği netlik, gerçek hayattan farksızdır. Diğer yandan kitabın çok ayrı bir çekim gücü olduğunu itiraf etmeliyim, okumaya başladıktan sonra, elinizin istemsizce diğer sayfaya geçmek için aceleci davrandığını fark edeceksiniz. Sayfalar ilerledikçe suça, Dostoyevski'nin bakış açılarından bakacak ve suç varsa bir bedeli olmalı düşüncesine gireceksiniz. Tabi ki Sonya, her nerede bahsi geçse şevkat kapılarınızı sonuna kadar açmak isteyecek ve içinizde hep bir burkulma hissi var olacak. Kitap bittiğinde bir kamyon dayak yemişe döneceksiniz. 10/10
Üstadın ilk kitabıdır, ki kendisi bu kitabı yazdığında 25 yaşındaydı, çok genç sayılabilecek bir yaşta olmasına rağmen ana karakter Makar, oldukça yaşlıdır ve eğer Üstadı tanımıyorsanız, İnsancıkları okuduğunuzda yazarın ustalık döneminde yazmış olduğu bir kitabı, kanısına varabilirsiniz. Kitabın diğer ana karakteri Varvara, geçmişe dönük anılarını Makar ile paylaşırken bizleri tanıştırdığı komşusu olan üniversite öğrencisini nedense hep Dostoyevski olarak hayal ettim. Kitabı okurken acıma duygusundan bir türlü kendinizi alamıyorsunuz, maddi sıkıntılarla boğuşan karakterlerimizin birbirlerine bağlılıkları ve yok denecek kadar az olan varlıklarını, karşılıksız paylaşmaları içinizi ısıtacak ve kitabı okurken gözlerinizi dinlendirmek için bile olsa ara verdiğinizde, onların yoksullukları sizi saracak en nihayetinde o an için günümüze dair var olan hislerinizin gerçekliğini, fedakarlıklarınızı ve kendinizi sorgulayacak, ben olsam ne yapardım diyeceksiniz. Üstadın, Rus romanlarına has olan hasta karakter unsurları ilk kitabında da karşımıza çıkmaktadır. Bu çerçevede karakterlerin hastalıkları sizi tedirgin ederken, ölüme varan sonları, kalanların yaşadıkları ve size hissettirdikleri yine içinizi parçalayacak. Dostoyevski okumanın verdiği ayrıcalıkla aldığınız lezzet her daim damağınızda kalacak..
Sabahattin Ali, ana karakter olarak bizlere sunduğu Ömer'i nedense Albert Camus'un "Meursault" karakterine benzetmeden edemiyorum, "Yabancı" adlı kitabın karakteri olan Meursault'un da içene sürüklendiği olaylar gibi işler hep karakterin isteği dışında gelişiyor, her şey Ömer karıştırılmaksızın olup biterken, Ömer'in kaderi Ömer'e sorulmadan tayin ediliyordu ve adeta Ömer kendi kendini seyrediyormuş gibi bir hisse kapılıyor ve bunu okuyucuya çarpıcı bir gerçeklikte hissettiriyor. Ömer'i çaresiz bırakan asıl olaya dönecek olursak Ömer'in tehdit ederek elde ettiği paralar, İnsanı, karakterin bu ani başkalaşması ile tedirgin ederken çok daha ani bir öze dönüş ve akabinde paraları tiksinme duygusu ile, bu düşünceyi zihnine sokan arkadaşına vermesi de insan ruhunun ne kadar gelgitli olabileceği gerçeğini okuyucunun zihninde normalleştiriyor. Kitapta unutamayacağım olaylardan biri de Ömer'in, Macide'ye karşı sarf etmiş olduğu cümleler ve bir o kadar da romantik anılarıydı. Bunun yanında Ömer'in tutarsız ruh hali ve Macide'ye karşı sorumsuzlukları, Macide'nin de Ömer-Macide aşkını sorgulamasına neden oluyor ve bazen sevdiğin için vazgeçmelisin mesajını veriyor.. İçimizdeki Şeytan, Sabahattin Ali'nin Kuyucaklı Yusuf'tan sonra ki en büyük hediyesidir ve kesinlikle okunması gereken bir kitaptır. 10/9.
"Nasıl bir kitaptı?" diye mütemadiyen kendime soruyorum ve akabinde 2 ana karakterimizin süreklendiği olaylar neticesinde yaşadıkları gözlerimde canlandıkça bir anlamda çaresizlikleri içimi acıtırken, diğer yandan öteki güç unsuru olarak karşımıza çıkan karakterlerin acımasızlıkları ve bencillikleri, insanlığa olan inancımın azalmasına neden oluyor. Yazarın zekasına hayran kaldığım "Arı Oyunu" örneği ise kitabın sonunda ana karakterimiz Yusuf'un çaresizlikle imtihanını yansıtırken okuyucuya tokat atar nitelikte. Olayların nedenlere bağlı geliştiği bazı zamanlarda, karakterlerin kaderinin çizilmesi de kitaba ayrı bir ironi katıyor. Sabahattin Ali'den karakterlerini aklınıza getirdiğinizde düşüncelere dalıp, günümüzü ve yeni nesil aynı tip olaylarıyla beraber insanlarını da sorgulayacağınız bir başyapıt.
