Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Cansu Dayan

Fazla insansın sen sevgilim fazla insan Bir barbarım ben oysa, bir hayvan Dilim bağişlamaktan söz eder benim Seninki adalet ve intikam. Söylemeye gerek var mı sevgilim Söylemeye gerek var mı şimdi Yetiştirdiğim en iyi nişancı vurdu beni
Reklam
Mutsuzluktan söz etmek istiyorum Dikey ve yatay mutsuzluktan Mükemmel mutsuzluğundan insansoyunun sevgim acıyor Biz giz dolu bir şey yaşadık onlar da orada yaşadılar Bir dağın çarpıklığını
Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider Bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında Yanlış adresteydik, kimsesizdik belki Sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar Biz mi yalnızdık, durmadan yağmur yağardı Üşür müydük nar çiçekleri ürperirken Gidersen kim sular fesleğenleri Kuşlar nereye sığınır akşam olunca Sessizliği dinliyorum şimdi ve

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bir şiir istersin içinde benzetmeler olan Kusura bakma sevgilim Heybemde sana benzeyecek kadar güzel bir şey yok... yok!
Aşk sahip olmadığınız bir şeyi var olmayan birine vermektir.
Reklam
"Yaşamınızı bulmak için önce onu kaybetmelisiniz."
"İnsanların hepsi belirsiz bir süre için ertelenen ölüm cezasına mahkumdurlar."
Çiçekleri sevdiğini söyleyen bir kadının çiçekleri sulamayı unuttuğunu görürsek, onun çiçek sevgisine inanmayız. Sevgi, sevdiğimiz şeyin büyümesi ve yaşaması için gösterdiğimiz etkin(aktif) ilgidir. Bu etken ilginin bulunmadığı yerde sevgi de yoktur. Erich Fromm, Sevme Sanatı
Ayağı kayan bir çocuk Kadar şaşkınım, bilemedim Düz yolda yürümenin imlâsını Kanayan dizlerime bakıp da Ağlamayı öğrenemediğim gibi Sevgilisi değildim kadınlarımın Bir papağan tüneğiydim belki Ama birkaç sözcük öğrendiysem Kadınlardan öğrendim, yine de Bilemedim sevgilim diyebilmeyi Büyülendim ama büyüyemedim Aklım ermedi aynalara ve suya Yüzümü gösterip kalbimi neden Sakladıklarını öğrenemedim Şaşkınım, cahilim ben bu dünyada
Yaşamımızı değiştirmek için yaşam tarzımızı da değiştirmemiz gerekecek ve bu genelde kendimizin yaptığı bir şeyden ziyade, başkalarından istediğimiz şeydir.
Sayfa 14 - Ayrıntı
Reklam
Bıçağın ucundaydı insanların hafızası İnsan unutandır ve insan unutulmaya mahkum olandır.
Kente yalnızlık gelirdi sen uyuyunca Yüzümde mevsim değişirdi uyandığında Bilmezdin gizliden seni sevdiğimi Aşkın içimde solardı adın bahardı Eteğini koştururdun sokağımızda Sokak sus pus olur sana bakardı Bilmezdin gizliden izlediğimi Gözlerim gözlerinden korkardı Hatırlıyorum adın Bahar’dı Sokakta bir bayramdı durakta bekleyişin Sanki sonsuz bir ayrılıktı okula gidişin Bilmezdin her sabah seni yolcu ettiğimi Yüreğim yol boyu ardından ağlardı Hatırlıyorum adın Bahar’dı.
150 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.