Cenk Tekin
@CenkTekin
Güz çocuğu, idealist, kendi doğrulari olan, çok dikbaşlı, iyi dost, süper, nefnefis biri :)
Proje-Program Yöneticisi
Yüksek Lisans-MBA
Ankara
237 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Bazı stromatolite toplulukları foto sentezcidir. Güneş ışınlarını, suyu ve karbondioksiti besine çevirmeyebilir. 3,6milyar yıl önce stromatolite bakterileri bunu yapabilirken, günümüz de insanlar bu dönüşümü fotosentezci bir mikrop kadar verimli bir şekilde yapabilecek bir makineyi halen üretememiştir.
İnsanoğlu yükselir ve duman misali uçar gider, hayalın yalnızca bir kısmını tanır ve hızla yok olup gider. Herkes yaşadığı kadarına ikna olur... O zaman kim bütünü kavradığını iddia edebilir ki?
Hayatım boyunca pek çok yalan attım. Ama kitaplar konusunda hiç yalan söylemem..
Okur Takip Önerileri
Kitaplar, sizi kendilerine karşılık vermeye, aklınızı ve hayal gücünüzü kullanmaya zorlar; oysa film izlerken hiçbir şey düşünmeden kendinizi kaptırır seyredersiniz, hatta keyif duyarsınız.
Bir insanım ben, hayatımın bir anlamı var. Ben içinde olduğum için, tarihin ve coğrafyanın, sistemlerin ve normların bir anlamı var. Biriciktir benim hayatım, kimsenin hayatıyla değiş tokuş edilemez, benim rüyalarım ve acılarım bir başkasının acısıyla ve rüyalarıyla kıyaslanamaz, onlar dolayımıyla yorumlanamaz. Tarihin görünmez gölgesiyim ben, öldüğümde gazetelere haber olmam. Geniş kitlenin meçhulüyüm belki ama haysiyetimle "varlığın kökleri"ne değerim. Benim haysiyetimi yok sayan her kimse onunla bir meselem var. Ve benim biricikliğimi teslim eden her kimse ona verecek bir armağanım var. Bir oy, bir vergi numarası, nüfus kütüğünde bir sayı değilim. Bana doğrulan fısıldayan bir vicdanım, rüzgar olup ruhumun yelkenlerini dolduran özgürlüğüm var. Benim, beni var edene varmak için başka bir rotam var.
Kendimizi ne kadar meşgul hissedersek hissedelim yine de daha az acele etmeli ve durup daha çok konuşmalıyız: İster sık sık yanından geçtiğimiz ama hiç konuşmadığımız komşumuzla, ister yolunu kaybetmiş bir yabancıyla, isterse gözle görülür şekilde yalnız hisseden biriyle.
“Birinci heykel Yusuf’um, öğüt dinlemeyen kişilerin halini anlatıyor ve sözler bir kulağından girip diğerinden çıkanların ziyanda olduklarını fısıldıyordu. İkinci heykel her duyduğunu dillendiren boşboğazları yeriyor, böylelerin hayatta sevilmeyen insanlar olacağını ima ediyordu bir tanem. Bu iki heykele benzeyenler, yani duydukları bir kulağından girip diğerinden çıkanlar ile, her duyduğunu hemen başkalarına dillendiriverenler değersiz insanlar olarak yaşarlardı. Oysa Decan Ojeda, ‘biri diğerlerinden farklı’ demişti. Bu üçüncü öğüt gerçekten de farklıydı ve buna göre davranan kişi toplum içinde itibar kazanırdı.”
“Bilge kişi, kulağından gireni kalbinde saklayan kişidir.”
“Ey hiçbir zaman unutmadığım; sen de beni unutmazsın değil mi? Sen bana benden daha yakın iken ya neden hep ben senden uzağa düşüyorum? Sen benim yanımdasın, biliyorum da neden ben senden hep ayrı kalıyorum? Ey kaderleri elinde bulunduran, ben kendim için yol bilmiyorum, bana yol öğret.”
“haddini bilmeyene haddini bildirmek, öksüze kaftan giydirmek kadardır.”
“Ben demek yakışmaz burada sen var iken; düşer mi söz söylemek, sevgili söylerken?”
“Güneşe bakıyor, aya bakıyor ve onun da aynı ay veya güneşi görüyor olduğunu düşünüyor ama doğrudan ona bakmanın yolunu bulamıyordum.”
“Uğraşacak meşgalesi olanlar için yaş ilerledikçe yıllar daha hızlı geçiyormuş gibi gelir; ama yüreğinde dert taşıyanlara göre gün gelir, asra bedel olur.”
“Aklımdaki bütün bu soruları ona sorabilirdim ama sormadım. Çünkü denilmiştir: “Sözünü bitir, kimse yeter demeden!”
“Hüner sahibinin hâzinesinin anahtarı ağızdaki dilidir”