Davut
@DavutArslan
Honeste vivere,
Alterum non laedere,
Suum cuique tribuere
İstanbul
337 okur puanı
Temmuz 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sevmek kimi zaman rezilce korkuludu
İnsan bir akşamüstü ansızın yorulur
Yalnızlık şiiri
Karanlığın insanı delirten bir ihtişamı vardır Yıldızlar, aydınlık fikirler gibi
tavanda salkım salkım
bu gece dağ başları kadar
yalnızım.
Çiçekler damlıyor gecenin parmaklarından, dudaklarımda
eski bir mektep türküsü
karanlıkta sana doğru uzanmış ellerim, gözlerim, gözlerini arıyor durmadan;
nerdesin?
Sayfa 109
Life’s barely long enough to get good at one thing. So be careful what you get good at.
Okur Takip Önerileri
Karanlığın insanı delirten bir ihtişamı vardır Yıldızlar, aydınlık fikirler gibi tavanda salkım salkım
...
Oysa insanlar Tanrı’nın her şeyi tam olması gerektiği gibi yarattığını duymak istiyorlar.
Gerçekten bütün hayatınızı böyle yalnız, zorluklar ve keder içinde, dostça tek kelime duymadan, yabancılardan odalar kiralayarak mı geçirdiniz?
Asıl aradığımı, o mükemmel ve hiç noksansız şeyi, o mahz güzel şeyi bulamıyorum, hatta bunun ne olduğunu bile kestiremiyorum. Bildiğim bir şey, her istediğim ve koşup atıldığım şeyi elime alınca: Hayır, bu değildi dediğimdir. Dünya çok güzel, muhakkak. Dünya çok enteresan, bu da muhakkak. Fakat ben bir türlü "buranın malıyım!" diyemiyorum.
Sayfa 190Kitabı okuyacak
Ey dağların dertlerini dinleyen rüzgar!
Benim artık yalnız sana itimadım var.
Gelmiş gibi uzaktaki bir seyyareden
Yabancıyım bu gürültü dünyasına ben.
Etrafımın sözlerine aklım ermedi,
Etrafım da bana asla kulak vermedi.
Senelerden beri hala anlaşamadık,
Ben de kestim anlaşmaktan ümidi artık. Gözlerimde hakikati sezen bir nurla
Etrafımı süzüyorum biraz gururla.
ne değişir
ben kan diye başlamak isterim oysa gülün derdi başkadır
lâle bahardan yanadır çiğdem güneşten konu değişir
hepsine pekâlâ amma bilirim gülün derdi uydurma
kıpkırmızı en çok yakışırken kendine onu değişir
lâle mayıs ayıdır mora turuncuya filan boyanır
pek güvenmem yabancıdır bakarsın yönü değişir
çiğdem cefaya katlanır alışmıştır kendi yeşiline
haklıdır bakımsızdır yağmurun durmadan günü değişir
hoş olsun bütün verdikleri aldıkları şu çiçeklerin
gül susar çiğdem uyanır tüfek başlar konu değişir
hep böyle süreceği sanılır bu gül hikâyesinin
hep böyle sürer gerçi amma bir gün sonu değişir
“Ne yazık, hasta değilmişim. Ertesi gün, beni revirden çıkardılar. Hücreme geri döndüm.”
“Bütün bu yazdıklarım, bir gün başkalarına yararlı olsa; idam hükmü vermeye hazırlanan yargıçları durdursa; suçlu ya da suçsuz, zavallı insanları benim yaşadığım ölüm acısından kurtarsa. Ama neden? Neye yarar ki bu? Bir şeyler değiştirir mi? Benim başım kesildikten sonra, başkalarınınkini de kesmişler, bana ne?”
“Şimdi rahatladım. Her şey bitti artık, tamamen bitti. Müdürün ziyaretinin yarattığı o korkunç heyecandan sıyrıldım. Ancak şunu söylemeliyim ki umudum vardı hâlâ. Şimdi ise, Tanrı’ya şükür, umudum kalmadı artık.”
“Affedersiniz bayım! Acıttım mı?” dedi.
Bu cellatlar da, pek hoş adamlar oluyor doğrusu”.