Hayatım boyunca attığım her adımı yeniye karşı bir korku duyarak attığıma ve tanıştığım her insanın her gün daldığım korkulu düşünceleri beslemek için önüme sunulan, bilinmeyenin yeni ve canlı bir parçası olduğuna inandığım için her şeyden uzak durmaya, hiçbir yere gitmemeye, eylemlerimi en aza indirmeye, insanlarla ve olaylarla karşılaşmaktan olabildiğince kaçınmaya, vazgeçişte ilerlemeye ve mükemmelleşmeye karar verdim. İşte yaşamak bu kadar dehşet ve eziyet verici benim için.
Dünyada yalnızım İnsanlar bana değmeden geçiyor yanımdan. Etrafımda havadan başka şey yok. Kendimi o kadar tecrit edilmiş hissediyorum ki üzerimdeki giysiyle aramdaki boşluğu bile algılıyorum.