Dilek
@Dilekshn
Öğretmen
İstanbul
28 okur puanı
Kasım 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
En son hangi acı seni uykusuz bıraktı, en son hangi coğrafyaya gözyaşı döktün, en son hangi cümle beynini darmadağın edercesine odanın duvarlarında yankılandı, söylesene?
Sayfa 49
Ben sana pişmanlıklarımı anlatayım. Sen yargılamadan teselli et. Gözlerimi kaçırayım gözlerinden, utanayım. Ellerinle tut yüzümü, gözlerini gözlerime çevir. Soluklarını hissedeyim yüzümde. Sesin dua olsun, yüzüme üfle.
Sayfa 38
Bir kez tercih ettin mi geriye dönemezsin zaten. Her şeyiyle yaşamından bir parça haline gelmiştir. Kimi zaman gülümseten, kimi zaman da utançtan alnını çatlatan tercihler...
Sayfa 30Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Tamamlanmamış bir cümledir insan.
Sayfa 15Kitabı okuyor
Hep güldüğümü, gülümsediğimi fark ettim sonra. Yalnızlık ailesizlikmiş meğer, yalan da olsa bir ailem olunca nasıl mutlu göründüğümü hissettim.
Sayfa 34Kitabı okudu
Demek ki insan, yaşıyorsa nasıl olsa iz bırakıyor, bir zeytincinin paslanmış tabelasında bile olsa. İlla birilerinin kalbini dağlamanın lüzumu yok iz bırakmak için demek ki.
Sayfa 27Kitabı okudu
Kimseyi istemiyorsun yanında, ama durup durup da yalnızlıktan şikayet edesin geliyor. Bir şeyden şikayet etmek için bile insan lazım.
Sayfa 24Kitabı okudu
Teşhir etmeyin, aksine örtün, ayıpları ortaya dökmeyin.
Sayfa 107Kitabı okudu
İnsan kendi mutlu olma imkanını görebilmeli. Mutluluksa filmlerin, romanların içinde değil, kendi yaşadığımız basit hayatın içindedir. Ve önemli olan yaşanılan "an"dır.
Sayfa 85Kitabı okudu
.. başkalarının mutlu görünümü, insanı kendi mutlu olma imkanını, kabiliyetini görmekten alıkoymamalı.
Sayfa 85Kitabı okudu
Genç bir adamsın ama kullandığın dil hayli ihtiyar.
.
.
.
Elimdeki hikayeleri bundan 20-30 yıl önce yazmış gibisin.
Sayfa 65Kitabı okudu
Artık okumak bizden geçti. Yaşımız sabrımız geçti.
Sayfa 59Kitabı okudu
Başımızın üstüne bir çatı çatamazsak, nakışları nereye koysak ıslanacak harap olacak.
Sayfa 38Kitabı okudu
Hep çeşmenin başında, hep susuzdum sen yokken
Tende sancıydı zaman; uykusuzdum sen yokken
