Aysel
@Doga32
36 okur puanı
Şubat 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Tırmanıyorum
Yüreğinin o kar tutmaz
Tepelerinin zirvelerine
sisifos gibi vazgeçmeden
Cesaret duyuyorum
Zihnimin tapınağına Sokulan Zamanın mutlaklığından
Göğsümün kafesini
Yırtarcasına koşuyorum
Yağmura, rüzgara ve güneşe
Hamile ovalardan geçerek
Düşüyor sırtım bir dağın
Özgürlük yeşeren yamaçlarına
Duygularım anlamın
Riyakarlığından korkar
Ya Ölürse şiirler diye!!
Belki kokuşacak varlığım
Kanayacak avuçlarım belkide
Hüzünlenmeyeceğim yinede
O ulaşılmaz tepelerine
Bakarak düşeceğim
Hasta bir toprağın bağrına
Ve başkalaşacak varlığım
Kokusuz ve renksiz
bir zamana
Ruhumdaki izlerini yitirmeden
Duygularını olguların önüne geçirirsen yaşamın döngüsünde paçavraya dönersin.
Okur Takip Önerileri
124 syf.
·
Puan vermedi
Sen ki;
Yüreği bir peygamber mağarası
Günahkarların kötü ruhlardan arındığı
Ey!
Endamı güzelliğin mücevheri
Bırakta neşelenelim ihtişamında
Yoksa istilaya uğrar kalbimiz
En kadim acının ağzında ki ağıdın tınısında keder kusarız
Berbat etme bilgeliğimizi...
Yokluğun eski bir kayıp gibi
Cevrelecek gönlümüzü
Hüzün kıblemiz oldu
Ruhlarımız neşeden arındıkça
Zamanın ağaran saçlarını tarayacağız her vakit
Bitkin, yorgun yağmurlar yağacak bağlarımıza
Yüreğimde bıraktığın
bu zarif acı ile ıssızım...
Hiç düşünmediler söz konusu vatansa gerisi teferruattı. Siperin ardı vatandı şehit oldular ama siperlerini terk etmediler. Bir günde Çanakkaleyi alır 14 günde İstanbul'a ulaşır beş çayını orda içeriz diyen düşman Mehmetciğin inanç, azim ve cesareti ile henüz tanışmamıştı. Bu milletin kendi cenaze namazını kılıp ölümüne bu toprakları savunacağını bilemediler. Ve Çanakkale geçilemez diyerek gece karanlığında geldikleri gibi gittiler.
İnsanlar onur ve sadakate övgüler yağdırır ancak insan çabasının yegane odak noktası bireydir.
Etrafımda gördüğüm her şeyde değişim ve çürüme var.
"İnsanın, tek başına olduğu ve hiç kimseyle konuşamadığı zaman bir şeye inanması çok zordur. İşte tam da o dönemde, Drogo, insanların her zaman birbirlerinden uzakta olduklarını fark etti, birisi acı çektiğinde, acısı sadece kendisine ait oluyor, hiç kimse o acıyı birazcık olsun dindiremiyordu; bir insan acı çektiğinde, duydukları sevgi ne denli büyük olursa olsun, diğerlerinin bu yüzden acı çekmediklerini ve yaşamdaki yalnızlığı işte bu durumun oluşturduğunu fark etti."
Sanki biri bana bir yapboz verdi ve üzerinde büyük resmin olduğu kutu bende değil. Bu yüzden bittiğinde resmin neye benzeyeceğini bilmiyorum. Tüm parçalar bende mi ondan da emin değilim.
