Onu tanıyanlar bana yazıp 'bunu hak etmedi' diyor, bir an önce "kurtulması"nın daha iyi olacağını düşünüyorlardı, belki bir gün tüm toplum onlarla aynı fikirde olur. Onu beslemeye, dokunmaya, onu duymaya gereksinimim vardı.O benim annemdi ölmesini istemiyordum.
"Bu durumda yıllarca yaşasa neye yarardı..." diyorlardı bana. Herkese göre annemin ölmüş olması daha iyiydi.Bu anlamadığım bir cümle, bir kesinlik.
Artık sesini duymayacağım. Olduğum kadını, bir zamanlar olduğum çocukla bir araya getiren onun sesi, sözleri, elleri, tavırları gülüşü ve yürüyüşüydü. Geldiğim dünyayla aramdaki son bağ da koptu.
Okur Takip Önerileri
Egemen sınıflar bir komünist devrim korkusuyla tir tir titresin. Proleterlerin(emekçi,işçi sınıfı) zincirlerinden başka yitirecekleri bir şey yoktur. Oysa kazanacakları koskoca bir dünya vardır.
Bütün ülkelerin işçileri, birleşin!
İnsanın yüreğinin iyi olması için akla gerek yoktur. Bana zaten bu ikisi birlikte pek olmuyor gibi geliyor. Gerçekten akıllı bir adama bakıyorsun, hiç de iyi olmadığını görüyorsun
