Kitabın ismi çok ikonik olmuş hep nerede ağladı diye düşünerek okumuştum. Kitabın sonunda anladım. Kitabı biraz süründürerek okudum hayatımın hararetli sürecine denk geldiğinden alıntılarım da bir o kadar hararetli oldu. Kitap bir erkeğin 40'ından sonraki andropozunu anlatıyor gibi olmuş. Buna tabii annemin meşhur bir sözü eşlik ediyor "Kırkından sonra kuduranı teneşir paklar." Josef bu konuda iyi yırttı. Bir yandan Mathilda'nın şefkatli fedakar oluşundan vazgeçemezken bir yandan da Bertha'nın genç ve çekiciliğine kapılıp başka dünyalara açılmaya çalıştı. Sonuç itibariyle ayran çay meselesi gibi her ikisiyle de olmadığını anladı josefciğim.