Elif
@Elifcelk
291 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İlişkiler tüm yaşam boyunca sürecekmiş gibi kurulmaz mı?
Kainatın ulaşılabilir hale gelmesini engelleyen bir şey vardı.
İnsanlık ve kötülük arasındaki ilişkinin, okyanus ve üstünde yüzen buzdağı arasındaki ilişkiyle aynı olması mümkün müydü? Okyanus ve buzdağı, her ikisi de aynı maddeden oluşur. Buzdağı sadece katı formda olduğu için ayrıymış gibi görünür. Ama gerçekte uçsuz bucaksız okyanusun bir parçasıdır. İnsanlığın kendisinden ahlaki bir uyanış beklemek tıpkı kendi saçını çektiğinde dünyanın havaya kalkmasını beklemek kadar imkansızdır. Ahlaki bir uyanış için insan ırkının dışında bir kuvvet gereklidir .
Okur Takip Önerileri
Konuşmaktan pek hoşlanmayan bir kadındı. Kül rengi gözlerinde, yokuşun başına ulaşmaktan umudunu kesmiş olmasına karşın yine de ardındaki arabayı çekmeye devam eden gücü tükenmiş bir atın umutsuz, yumuşak inatçılığı okunurdu.
Iradeleri sıfırlanmış, geleceğe doğru gelişme yeteneklerini yitirmiş bu insanlar, herhangi bir sarsıntı onları alıştıkları yerden koparıp başka bir yere attığında, hiçbir şey yapamıyor ve dağdan kopan bir kaya gibi yuvarlanıp gidiyorlardı.
Hayatı kolay sanma. Hiç değildir. Dünya, kapkaranlık bir gecedir insanoğlu için. Bu karanlıkta herkes kendi önünü aydınlatır.
Önüme her seferinde yepyeni güzellikte, yepyeni bir dünyayı açan bu güneş doğuşlarını buralarda kim bilir kaç kez izledim!
Katı sessizlik. Bir güz uykusunun derinlerine gömülmüş gibi her şey.
Eve varınca doğru tavan arasına çıkarak uzunca bir süre orada oturdum. Hayatımda başıma gelen ve ne yazık ki sayıları hiç de az olmayan, nedenlerini bir türlü açıklayamadığım acımasızlıkları düşündüm.
-Peki sen becerebildin mi iyi yaşamayı?
- Ben mi? Yaşadım. Kötü de yaşadım... her türlüsünü yaşadım.
Çocukluk yıllarına ait yaşanmışlıklar, insan ruhunda çoğu kez ömür boyu kapanmayan derin yara izleri açıyor.
Başkalarından daha günahkar değilim, ama payıma herkesten daha çok acı düşüyor!
Pırıl pırıl, çok tatlı bir sabah, ama ben biraz keyifsizim; kimseciklerin olmadığı kırlara doğru uzaklaşmak istiyorum; çünkü, biliyorum: insanlar hep yaptıkları gibi bu aydınlık, ışıl ışıl günü de kirletecekler.
Insan her şeyi kendisi denemeli, kendisi yaşamalı, her şeyi kendi kendine öğrenmeli. Sen kendin öğrenmedin mi, kimse sana bir şey öğretmez.
Belleğim, inatla korkunç tablolar yaratmaya çalışın düş gücümü alt etmek istercesine, yaşadığım değişik hayat sahnelerini zihnimde yeniden canlandırmak için inanılmaz bir çaba gösteriyordu.