Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Tolefayn

Açlık
Yemeğin insanları birbirlerine bağladığı, yabancıları dosta dönüştürdüğü bir toplumda aç bırakılmak, aynı zamanda yapayalnız kaldığını hissetmek demek.
Sayfa 34 - Kolektif KitapKitabı okuyor
Reklam
Artık kimse onun kalbini nereye gizlediğini bilemez...
Bu şehirde, sanki, daha önce hiç yaşamamış bir başkası...

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
..konuşmayı yeniden öğrenmek gerekse bile bunu denemek isterdi..
Sürgünlerin en acısı, kendinden uzağa düşmekti çünkü... Çünkü ondandı, artık kimseyle gerçek bir şey konuşamamanın verdiği o derin boşluk duygusu; ondandı, vedalaşmalarındaki o eksiklik duygusu...
Reklam
O kötü enerjinj geçirdiğin sahipsiz bir toprak olmuştum sana...
Biliyorum, bir gün her şey bir başka ışık altında, gerçek ve yalansız yüzlerle yeniden konuşulacak.
Felaketin kıyısında körebe oynadığımız yıllardı.
Aslında farklı şeylere ağlıyorduk: O bütün her şeyini, bütün varlığını verdiği halde yitirdiği aşkına ağlıyordu; bense hiç kimseyi böylesine fedakarlıkla, dahası derin bir özlemle sevemediğim, kimseye böylesine bütün varlığımı veremediğim için ağlıyordum...
Reklam
Kimselere mecbur olmadım, olmam da. Yiğitliğim ve rivayet olunan erkekliğim, bundandır... Ama senin mecburun olmak, beni hiç mi hiç küçültmüyor. Aksine yüceltiyorsun, insan ediyorsun, yaşatıyorsun...
Kendine iyi bak. Bir daha hiçbir ana doğurmaz seni. Bir daha hiçbir cihan bulamaz seni.
"Davayı kendilerine hizmet ettirebilirler bir gün o davaya hizmet edenler"
Sayfa 67 - Türkiye Felsefe KurumuKitabı okudu
517 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.