Eylem Dilara Taşdemir
@Eylemdilara
Ve şimdi şöyle dua ediyorum Tanrı’ya:
Olanlar oldu tanrım
Bütün bu olanların ağırlığından beni kolla!
57 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
Acın hep benimle
Ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde çok gücenmiştim hayata. İnsan olmuştum ilk o zaman. Ya da bozmuşlardı beni yenidoğandan. Kendimi acıya teslim ettiğimde hatırladım, ölünmüyordu, hatırladım.
Okur Takip Önerileri
Benimki sevda değil baş belası
Bunun sonu olmaz biliyorum...
Sevinciniz maskesinden sıyrılmış kederinizdir.
Korkunç bir şeydi bu: ne tam diri, ne tam ölü olduğumu hissetmek. Bir canlı cenazeydim artık; ne beni diriler dünyasına bağlayan bir şey vardı, ne de ölümdeki unutmadan, huzurdan yararlandığım. Sadık Hidayet
Bittim yaşamımı kapattım.
Herhangi bir yerde, herhangi bir zamanda yaşamım bitti. Bilmiyorum, nerede, ne zaman. Ve işte o bittiği yerde başladı. Acının sonunda. Acı ile
Sayfa 61Kitabı okudu
İnsan en çok ışıkta kayboluyor Bir daha dönemiyor gölgesine.
Sonrası
Yalnızlık bile değil. Şükrü Erbaş
Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar. Kimseye anlatılmaz bu dertler. Çünkü henüz çaresi de, devası da yok bu dertlerin.
Sadık Hidayet
Sevgiyi ihmal etmemek şartıyla
"Yaşamın gerçek anlamını arayan, bulmaya çalışan bir martıdan daha sorumluluk sahibi biri olabilir mi? Bin yıldır yaptığımız tek şey balık peşinde koşmak. Artık yaşamak için bir nedenimiz olmalı; öğrenmek, keşfetmek, özgür olmak gibi."
