İnsanlarla taktik savaşı yapmaktan yoruldum. Haklı olduğum halde kendimi ifade etme çabalarımdan, zorunlu konuşmalardan, verdiğim içtenliğin ve iyi niyetin karşılığını akademik yaklaşımlarla almaktan, karşımdaki daha konuşmaya başlamadan derdini anlayıp, susurak kurnazlıklarına içimden gülürek izleyerek kendime dert edinmekten, elimi derinlerine verdiğimde yüzeysel olarak iten kendini Ferrari zanneden toros arabalardan, geldiği yeri unutan bir yeri kalkmış insanların nankörlüğünden, netliğimin, dürüstlüğümün, açık sözlülüğümün ve gerçekçi kalbi mantıklı yaklaşımlarımı dayak yemiş psikolojiyle görenlerden, kendini geliştirmek yerine laf yetiştirme ustası insanlardan ve kısacası insanlardan sıkıldım...
Frida Kahlo'nun da dediği gibi "Ben haklı falan olmak istemiyorum. Kimse benden özür de dilemesin. Ben sizin ne istediğinizi bilmeyen yanınızla savaşamam."
Artık ikili ilişkilerimde sadelik ve huzur istiyorum. Zaten yeterince hayattan yorgunum. Tükenmişlik sendromu olan bir insanım.
Velhasılıkelam, artık ben insanlarda ne yorulmak istiyorum, ne de avutulmak.
Bir nebze olsun anlayın yeter! İkili ilişkilerde daha fazla yorulmak istemiyorum. Anlaşılmak istiyorum!
Anlayana ne alâ, anlamayana pekâlâ...
"23 Mart 2024 - 14:32"
(Gri Metafor)