İlyas kaya
@Ilyaskya
Beden eğitimi ve spor öğretmeni
Amasya Üniversitesi
Şırnak, 15 Ekim
48 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Hayatımda yeni bir gün diye bir şey yoktu, her gün bir öncekinin bir tekrarıydı, hiç değişiklik ya da değişiklik umudu söz konusu değildi.
Yaşamım boyunca kalbim, hiç bu kadar ağrımamıştı. Hiçbir şey yapmamak bu denli ağrıma gitmemişti.
İyi hissetmiyorum, en çok canımı yakan şey ise, ben bile bu mektupların geleceğini ummuyordum. Belki de çok elzem konular ancak yazmaya gücüm yok. Mektup yazmanın verdiği o buhranlı azap beni öldürüyor. Durmam gerek, tüketmeliyim sözcüklerimi. Lütfen milena, keselim yazmayı...
Okur Takip Önerileri
-Berlin'de yalnızsınız değil mi ?
- Ne gibi?
-Yani... yalnız işte ... kimsesiz... Ruhen yalnız... -Nasıl söyleyeyim... Öyle bir haliniz var ki...
- Anlıyorum, anlıyorum... Tamamen yalnızım... Ama Berlin'de değil... Bütün dünyada yalnızım.. küçüklüğümden beri...
Şu hayatta gerçekten sevdiğim çok az insan var emin ol, hakkında iyi şeyler düşündüklerim de bir o kadar az. Dünyayı ne kadar yakından tanırsam o kadar çok tiksiniyorum.
Harese nedir bilir misin oğlum?
Bildiğin o hırs, haris, ihtiras, muhteris sözleri buradan türemiştir.
Harese şudur evladım.
Develere çöl gemileri derler bilirsin, bu mübarek hayvan üç hafta yemeden içmeden, aç susuz çölde yürür de yürür; o kadar dayanıklıdır yani.
Ama bunların çölde çok sevdikleri bir diken vardır.
Gördükleri yerde o dikeni koparır çiğnemeye başlarlar.
Keskin diken devenin ağzında yaralar açar, o yaralardan kan akmaya başlar.
Tuzlu kan dikenle karışınca bu tat devenin daha çok hoşuna gider.
Böylece yedikçe kanar, kanadıkça yer, bir türlü kendi kanına doyamaz ve engel olunmazsa kan kaybından ölür deve.
Bunun adı haresedir.
Demin de söyledim, hırs, ihtiras, haris gibi kelimeler buradan gelir.
Bütün Ortadoğu’nun âdeti budur oğlum, tarih boyunca birbirini öldürür ama aslında ‘kendini öldürdüğünü’ anlamaz.
Kendi kanının tadından sarhoş olur...”
Zira eğitim sistemimizi düşündüğümüzde, bu sistemin ne öğrencileri ne de öğretmenleri daha akıllı yaptığını, onlara bilgi yüklemekle yetindiğini görüyoruz. Gerçekte, babalarımızın eğitimle ilgili endişeleri ve bu yolda harcadıkları paralar sadece kafamızı bilgiyle doldurmayı amaçlıyor, ne akıl yürütme umurlarında ne de erdem.
Bir kitap okudu
Kirpiler soğuk günlerde üşümemek için birbirlerine yaklaşırlar, ama çok yaklaşırlarsa dikenleri birbirine batar, uzaklaşırlarsa da üşürler. Kirpiler aralarında öyle bir uzaklık bırakırlar ki, ne üşürler ne de canları yanar. İnsan ilişkileri de aynen böyledir. Hem birbirimizin canını yakmadığımız, hem de birbirimizi sıcak tutup yaşamın ısısını paylaştığımız o denge noktasını bulduğumuz an, mutlu olabiliriz. Denge noktasını bulmadığımızda başkalarına zarar verir, onları incitir ve yalnız kalırız...
Bu dünyanın neyi vardı böyle? Kensington gibi bir soyadının seni özel yaptığı ama Ray gibi bir soyadının seni önemsiz yaptığı bir dünya? Mezarına dikkatle baktım. Seni unutmalarına izin vermeyeceğim Vera.
"Bir insanı öldürdüğün zaman, bir yaşamı çalmış olursun," dedi baba. " Karısının elinden bir kocayı, çocuklarından bir babayı çalmış olursun. Yalan söylediğinde, birinin gerçeğe ulaşma hakkını çalarsın. Hile yaptığın, birini aldattığın zaman doğruluğu, haklılığı çalmış olursun.
Duygusuz bir sesle, "Artık çok geç," dedi. Sakalından kurumuş bira köpüklerini görebiliyordum.
"Ama ben..." Cümlemi bitirmeden sallanmaya başladım, sonra DÜNYAM KARARDI.