Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Elif

Bir bütün idim ben Leylâ ile. Sense Leylâ'yım diyorsun.
“Bir bütün idim ben Leylâ ile. Sense Leylâ'yım diyorsun. Sen Leylâ isen eğer; beni yakmaya hayalin yeter, takatim yok sana kavuşmaya. Varlığı olmayan bir zerreye aynadan ne fayda? Canım gideli hayli zamandır, cismindeki bir başka candır; bir özge candır. Sensin beni benden ayıran, uzaklaştıran. Ben yokum, senin tecellin var. Vuslatının ağır yükünü kaldıramam ki. Önceleri sen vardın, şimdi ben yok oldum. Manevi dünyamda dostum daima sensin. Dış görünüşe değer verme bahsi ortadan kalktı artık. Gönül çok önceleri sana koştu canım seninle gitti. Şimdiki canım Leylâ'ya değil, Mevlâ'ya yönelik. Bir'lik yolunda seninle olmam, yanarım. Şimdi, gözümün nuru, gönlümün aydınlığı!.. Ben maskaralığa nam salmışım nam salmışım bari sen bu yola girme. İçinden çıkma namus perdesinin. Mecnun olan benim; bana yaraşır delilik, kınamışlık. Şimdi git, aşk töresini, âşıklık geleneğini, maşuk gidişatını bozma. Gir şimdi, ey vefalı! Açtırma kötü söz arayanların dudaklarını; sakız verme dedikodu arayanların ağızlarına. Beni aramaya çıktığını âleme bildirip deliliğine ferman yazdırma. Kimse seni burada görmeden git. Ben ki varım; sen içimdesin, bunu bil!”
Reklam
“Can verme gam-ı aşka ki aşk âfet-i candır. Aşk âfet-i can olduğu meşhur cihândır.”
100 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Leyla ile Mecnun
Leyla ile Mecnunİskender Pala
8.4/10 · 4.639 okunma

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Elif tekrar paylaştı.
Gönüller anlaşınca surette kıymet mi kalır?
Elif tekrar paylaştı.
"Bütün anlamlar insanda birikmiştir: başlangıçta, insan yüklendi çünkü: sorumluluğu. Büyüklüğü, sorumluluğu yüklenişinden geliyor insanın. Yoksa, etimizin, kemiğimizin ne değeri var?"
Reklam
Elif
@Kafkaeske·Bir kitabı okumayı düşünüyor
Bağlanma
BağlanmaNuri Pakdil
8.8/10 · 1.903 okunma
Elif tekrar paylaştı.
Bir silgi gibi tükendim ben Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım Mürekkeple yazmışlar oysa.. Ben kurşunkalem silgisiydim Azaldığımla kaldım..
„Kuşkusuz bir ‘giz’ dir içdünyası insanın: kendi özünde sonsuz olumlulukları taşıması da uyumlu yaratılışındaki bu bilgelikle. Düşünürüm: Öyle olmasa insan şimdiye değin dayanabilir miydi ağırlığına yeryüzünün?Atılımlar atılımları izler miydi? İnsanın direnç gücü bu bilgelikten gelmiyor mu biraz da?“
“Hastalıkla tabiat arasındaki büyük tezadı anlıyorum. Bu, bir bahçeden hastahaneye girerken ve bir hastahaneden bahçeye çıkarken en çok hissedilen şeydir.”
Reklam
“Kimse kimseyi tanıyamaz, tanıdığımızı sanırız.Tanıdığımız kadarına inanırız.Eğer gerçekten tanısak, bırakın aşkı filan kimse kimseyle arkadaş bile olmaz.”
“Mechul ümitlere inanmadığım an, beni kurtaracak şeyin ne olduğunu bilmek istiyorum. Ümit etmek bile az. Emin olmak ihtiyacı. Yalancı İstikbal'in şüpheli vaatlerine değil, teminatına ve senedine ihtiyacım var. Halbuki o vaat bile etmiyor kendisine beni nasıl karşılayacağını sorduğun vakit, korkunç bir dilsizlikle susuyor.”
“Caddeye doğru çıkarken kendime doğru gitmeye başlıyordum..”
“Ben belki teselli edilmeye muhtacım, fakat bunu istemiyorum, anladın mı? Ben yalan söylenmesini istemiyorum. Hem bu ne budalaca teselli! Aldandığımı anladıktan sonra daha fazla sıkılmayacak mıyım?”
“Müthiş ağırlığı altında ruhumu deviren korkudan kurtulmak için, felaketin üstüne yürümek istiyorum.”
103 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.