Suskunluğun siyah okyanusundaki cam fanuslu bir dalgıç gibi yaşıyordu insan ,kendisini dış dünyaya bağlayan halatın kopmuş olduğunu ve o sessiz derinlikten hiçbir zaman yukarı cekilmeyecegini ayrimsayan bir dalgıç gibi hatta .Duracak,görecek ,hiçbir şey yoktu ,her yerde ve sürekli ve sürekli hiclikle çevriliydi insan , boyuttan ve zamandan tümüyle yoksun boslukla
Stefan Zweig