Necdet her soluk alışında kendisini kahramanlar arasında bir kahraman, kartallar içinde bir kartal hissediyordu. Nasıl hissetmesin ki, gök, başının üstünde bir savaşçının tınlayan miğferi gibiydi ve ruhu bir sonsuz ufka doğru kanat açmış bir hümaya benziyordu.