Ruhumun çok fazla parçasını saçtım bu sokaklara ve çokça kalabalıktır özlemimin şu tepelerde çırılçıplak gezinen çocukları ; onlardan vazgeçemem sorumluluk hissetmeden ve içim sızlamadan. Bugün çıkarıp attığım sırtımdan , bir giysi değil , kendi ellerimle parçaladığım ten. Ardımda bıraktığım, bir düşünce de değil , açlık ve susuzluğun tatlandırdığı bir yürek.
Sayfa 2