Neden her yol çıkmaza varmak zorunda,
Artık kanadını öptüğüm ile anlaşmak zorun da zorunda,
Yokluğun yaktı yüreğimi aşkımın korunda,
Sadece ben mi parçalandım bu kader oyununda?
Bir zamanlar huzuru tattım varlığında,
Senden bir parça var her bir anımda,
Keşke gözlerimi kapayana dek kalsaydın yanımda..
Eline sihirbaz değneği geçmiş kör gibiyim,
Uzay mekiğinde sıkışıp kalmış sinek gibiyim,
Seni görünce cennet kapılarını aralar gibiyim,
Yokluğunda delik deşik incelenmiş kadavra gibiyim..
Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle,
Öldür bendeki beni, sonra dirilt kendinle,
Çarpsan karasevdayı en azından yüzbinle,
Nasıl bağlandığımı anlarsın kemendinle.
Kaç defa çıkıp gittim buralardan yeminle,
Ama her defasında geri döndüm seninle.
Hangi düğüm çözülür nazla, sitemle, kinle?
Ne olur bir gün beni, kapında olsun dinle..
Sözde, senden kaçıyorum doludizgin atlarla,
Bâzan sessiz sedasız, ipekten kanatlarla,
Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla,
Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla,
Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla,
Yüreğimin başına noktalarla, hatlarla,
Başbaşa kalıyorum sonunda heyhatlarla,
Sözde senden kaçıyorum doludizgin atlarla..