Mehmet çil
@Mehmet431
Yaşansa da olur yaşanmasa da...
İstanbul
Hatay
162 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Çünkü büyüdükçe arzularım küçüldü, şaşkınlıklarım küçüldü, beklentilerim küçüldü. Büyüdükçe öyle bir küçüldüm ki içimde taşacak bir şey kalmadı.Büyümenin bir bedeli varsa işte bu, yarım metre uzadım, yirmi kilo aldım ve dünyadan vazgeçtim.
Zaten delilik de insanın, diğer bütün herkesle bağlarını koparması halidir.
İnsan kitleleri, homo consumens, yani bir tüketim insanı olma çabasına girdiğinden beri cinsellik ( hem de en ucuz) tüketim maddelerinden biri haline gelmiştir. Görevi de, insanlara doyum ve mutluluk aldatmacasını vermektir.
Okur Takip Önerileri
Bir insanın kendi hakkındaki düşünce ve görüşleri ile onun gerçek hali, birbiriyle çoğu kez uyuşmaz. Birçoğumuz kendimizi aldatıp kandırmakta ve kendi düşüncelerimizin gerçek olduğunu sanmaktayız.
İnsanların birçoğu, yalnızca kendi geleneksel düşünce çerçeveleri içindeki şeylerin normal olduklarına inandıkları için bunun dışında kalan her şeyi saçma, çılgınca ve delice bulurlar.
Gece vakti her şey başka bir kılığa bürünüyor generalim. Dallar, kollarını kavuşturmuş insanlara benzer. Yapraklar hışırdar, soğukta ısınmak için ellerini birbirine sürten insanlar dolaşıyor sanırsınız.
Mussler, kahramanın sürgit ikircikli halini, eylemsizlik olarak adlandırır. Kahramanın seçenek bolluğu ve zenginlik olarak algıladığı çoklu olabilirlik halinin, esasen o an, hemen yanı başında olmakta olanı ıskalamak olduğunu ima eder. Mussler'e göre kahramanı, bu durumu gizli bir tercih olarak benimsemiş, içselleştirmiştir. Bu hal onu yeryüzüne karşı seyirci ve kayıtsız kılar.
İnançsızlar kendi işaretlerini kendileri oluşturur.
Bütün insanlar aynı 'şimdi'lerde var olmazlar. Sadece bugün bir arada görülebildikleri için, dışarıdan öyledirler. Aslında içlerinde daha önceden gelen bir öğe taşırlar, bu öğe duruma karışır.
Yeni bir hayat kurmak...Nasıl oluyordu? Önce fikir mi geliyordu? Yoksa bir tesadüf sizin fikrin önüne mi getiriyordu? Yeni bir hayat için mutlaka, kuvvetli bir rüzgar mi gerekiyordu? Önceki hayatınız artık 'eski' mi oluyordu? Eski olanın bir hükmü kalmıyor muydu? O vakte kadar boşuna mı yaşamıs oluyordunuz?
İnsanın kendisi olduğunu sandığı kişi, bir ölçüde kurgu olabilir. Şartların dayattığı tercihlerin kurgusu.
Şu üstünde tepinip durduğumuz dünyada bir avuç anlayışlı insan kaldı, her şeye çocukça inanmaya hazır bir avuç dürüst insan, o insanları da kandırmanın, kendimize benzetmenin yollarını arıyoruz.
Birini terk etmek teorik olarak imkansızdır,derdi. Onu terk ettim diyelim, peki hatıraları nasıl terk edeceğim?O tonlarca hatırayı zihnimde değil de sanki sırtımda taşıyacak gibi hissediyorum.
mutlu olmak için bir sürü faktörün bir araya gelmesi gerekir. Mutsuzluk için tek neden yeter.