Ah, bir sarkaç gibi bir ölüme, bir hayata gidip gelen ruh'larla, sadece biyolojik yaşantının içinde vakit dolduran ruhlar arasında ne büyük uçurum vardır?
Sayfa 12 - diriliş
yaşamak vermek demektir. vermeyen yaşamıyor... 'derdi (Cemil Meriç)
Sayfa 159
Okur Takip Önerileri
Mademki ölümün önüne geçilemez, ne zaman gelirse gelsin Sokrates’e: Otuz Zalimler seni ölüme mahkum ettiler, dedikleri zaman: Doğa da onları! demiş.
Artık Emine bir daha ölemezdi, hatta hastalanamazdı da. Orada zihnimin bir köşesinde olduğu gibi kalacaktı
Sayfa 145
Emine yavaş yavaş, damla damla gözlerimin önünde ölüyordu. Ne ben, ne de kimse, hiçbirimiz bir şey yapamıyorduk.
Sayfa 144
Araya menfaatlerimiz girmeyince hadiseleri elbette başka türlü, daha realist bir gözle görmeğe, hakikaten daha uygun şekilde anlamağa ve yorumlamağa başlarız.
Sayfa 136
uysal kalabalık insana başta kendisi olmak üzere her şeyi unutturuyordu.
Sayfa 134
"o zaman bin de seni götüreyim"
"Olmaz. Biz düşmanız"
Sayfa 113
"Beethoven, Nietzsche, irade, Schopenhauer, psikanaliz..." diye tekrarladım. Ah kelimeler, isimler ve onlara inanmanın saadeti...
Sayfa 120
Belki burada bütün insanlıkla birleşiyorum. Hepimiz kendi masallarımızın kurbanıyız.
Sayfa 112
