Fulya
@Melantis
Memento mori...
herhangi bir yer
133 okur puanı
Aralık 2015 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Anadolu'nun özellikle 1950'li yıllardan sonraki siyasi iktidarlar tarafından ihmal edildiği, tayini doğu illerine çıkan memurların bir torpil bulup kaçtıkları ne yazık ki gerçektir.
Sayfa 1Kitabı okudu
İyi de benim kocamda mı işten çıkacak? Galiba çıkacak. Durup durup;
"Sosyal yardım olduktan sonra çalışmama ne gerek var" diyor.
Sayfa 101Kitabı okudu
Bak sen şu Hacı Osman'a, camilerin içinde de propagandasını yaptırtıyormuş. İmamlar üstü kapalı söylüyorlarmış ama söyledikleri şuymuş:
" Dini bütün bir başkanımız olsa daha iyi değil mi?"
Sayfa 92Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Şu seçimler yaklaşmıyor mu, yastık diken oluyor ki ne diken, tastamam devedikeni. Yatak sanki iğneli beşik, yorgan da sırtımda bir ton yük.
Sayfa 88Kitabı okudu
Önsözden
Yetkin bir yazarın yersiz yurtsuz olduğunun, illede belli bir ulusal kültürün sözcülüğünü üstlenmesi gerekmediğinin en görkemli kanıtlarından biri Cortazar.
Sayfa 10Kitabı yarım bıraktı
Hayatlarını kazanma bahanesiyle şunu ya da bunu yapmak zorunda olduklarına inanmaktan caydırmak istiyorum insanları.... Bir insanın karnını doyurmak bahanesiyle otomatik sürece katkıda bulunduğunu görmektense, bir silah alıp komşusunu öldürmesini yeğlerim.
Sayfa 301Kitabı okudu
" İstediğini yapabildiğin sürece hayat o kadar da kötü sayılmaz, değil mi, Henry? "
Sayfa 270Kitabı okudu
Bak, birinin günün birinde senin için ne yapabileceğini asla bilemezsin. Kimse tek başına bir yere varamaz...
Sayfa 268Kitabı okudu
Elime tanrı olma fırsatı geçse reddederim. Yıldız olma fırsatı geçse reddederim. Hayatın sunduğu en büyük fırsat insan olmaktır. Bütün evreni kucaklar. Ölüm bilgisini kapsar, ki Tanrı'nın bile keyfini süremediği bir şeydir bu.
Sayfa 224Kitabı okudu
Bir ada cevap veren ve pasaportuna belirli bir numara yazılı sıradan bir yurttaşım ben. Yazgımdan kesinlikle sorumlu değilim.
Sayfa 223Kitabı okudu
Bütün dünyayı imha etmek istiyorum. Bu dünyanın bir parçası değilim ben. Baştan sona çılgınlık, bütün bu oyun.
Sayfa 221Kitabı okudu
Dostoyevski okumaya başladığım o ilk gece, hayatımın en önemli olaylarından biriydi, ilk aşkımdan bile daha önemli. Benim için anlam taşıyan, düşünerek ve bilinçli olarak yaptığım ilk iştir ve dünyanın çehresini olduğu gibi değiştirmiştir.... İnsan ruhunun derinliklerine ilk kez bakıyordum. Yoksa Dostoyevski bana ruhunu açan ilk insan mı demeliydim?
Sayfa 204Kitabı okudu
Hızla geriye bakıyor ve ailesinin bağrında sessizce yok olmaya terk edilmiş bir başka adam görüyorum - babam.
Sayfa 151Kitabı okudu
Her birimizin kendine özgü bir havası, bozulmadan korunmuş belirli bir kişiliği vardı. Hayata girdiğin anda bu farklılıklar giderek azalır; hepimiz üç aşağı beş yukarı birbirimize benzer ve, tabii ki, kendimize yabancılaşırız.
Sayfa 130Kitabı okudu
Şİmdi, biraz pişmanlık ve özlemle, çocukluktaki bütünüyle kısıtlı hayatın insana sonsuz bir evren gibi göründüğünü düşünüyorum; ardından gelen yetişkinlik hayatı ise sürekli eksilen bir alan. Çocuk okula yazdırıldığı andan itibarenyitmiş, boynuna yular bağlanmıştır. Ekmeğin tadı gibi hayatın da tadı bozulur. Ekmeği elde etmek onu yemekten daha önemli olmaya başlar. her şey hesaplanmıştır. Her şeyin bir bedeli vardır.
Sayfa 129Kitabı okudu