“Üzülme.” dedi. “İnsan bazen mecbur kalır.”
Sayfa 125
Düşsel planda kadın son derece önemlidir;gerçek yaşamda ise tümüyle önemsiz.Şiiri bir baştan öbür başa kaplar;tarihte hiç görülmez.Kurmaca yazında kralların ve fatihlerin yaşamlarına hükmeder;gerçek yaşamda ailesinin parmağına bir yüzük geçirdiği herhangi bir oğlanın kölesidir.Kurmaca yazında en esin dolu sözler,en derin düşünceler onun dudaklarından dökülür;günlük yaşamda hemen hemen hiç okuyup yazamaz ve kocasının malıdır.
Tanrı sizi kutsasın,sevgili dostlarım ve benden esirgediği mutluluğu size nasip etsin!
Okur Takip Önerileri
Bütün bu inanılmayacak kadar tatlı şeylerin bir rüya olmasından korkuyorum.
Sayfa 61
Gündüz yanan lambalar gibi bizler boş yere vakit sarf ediyoruz.Söylenince bir kere bir söz başka değildir söylendiği manadan,aptallıktır sadece duymak hiç anlamadan!
Sayfa 37
Ancak ben daha çok kendi içimde yaşamaya başlamıştım.Diğerleriyle birlikte yaşıyordum ama bir bakıma da onlardan ayrıydım;onlara anlamlı gelen birçok şeyden uzaktım.Kendi kendime olmaktan mutluydum;ama o zamanlar aslında kendime yetmekten ne kadar uzak olduğumu bilmiyordum.
Sayfa 70 - Nora kitap
Dünyamın temeli sarsılmış gibiydi.Hayatın tadı kaçmıştı.Her şey gördüğümden ve hissettiğimden farklıydı.
Sayfa 188 - Nora kitap
Ne olacak,yaşamanın sonu hep ölüm işte.
Saadet uzak bir hayale,yetişilmez bir hülyaya inkılap etti..Adetlerimizle beraber sevinçlerimiz de söndü.Şimdi şaşkın ve mustarip bir nesil..Her şeyden nefret eden,her şeyi fena gören ,her şeyi karanlık gören,berbat,hasta,tedavisi imkan haricinde bir nesil.
Ama iyi bir hayat yaşadım,bu hayatı sevdim,demek istediğim,eskiden severdim.Bazen düşünüyorum da,her şeyi biliyor olsaydık,bu dünyadan kurtulduğumuza çok daha memnun olurduk.
Bazen,görünür bir sebep olmadan,insana önünden geçtiği yapı,bir sokak köşesi,üstünde oturduğu sandalye hayatında önemli bir yer tutacakmış gibi gelir.
Gerçek olan içimdeki bu boşluk mu? Değil! Bir şey var, ama eksile eksile var.
Sayfa 159
Bu gece kitapların kötü kadınıyım ben. Ama nasıl iyiyim bilsen!
Sayfa 103
Belki eminim ki ayrılık veya uzak oluş mühim değil de asıl onu düşünmek ve bir daha hiç dönülmeyeceğini ve geride kalanları insanın bir daha göremeyeceğini düşünmesi çok feci bir şey.
Yüzünü,sesini bir özledim ki sorma.En çok da burnunu.
Benim başıma güzel şeyler pek gelmez. Gelen de erken gider. Bu şansla alakalı sanırım. Payıma düşen güzellikler kısa boylu.
Namussuz insan suratı seyretmek istemiyorum.
İnsan ya muhtaçlık,mecburluk olmadan sevmeli yahut da benim senin gibi amansız,vurgun...
Herkes bilir ki,mükemmelliğe giden yol taşlıdır ve erdem de bu yolda her zaman engellerle karşılaşır,günahı ve kötülüğüyse şans öylesine destekler ki
Sayfa 32
Hiçbir şey görmüyorum,yoğun bir sis içinde gibiyim,bir süt denizine düştüm sanki,ama körlük böyle bir şey değil ki!
Sayfa 11