Mihriban Kızılyar
@Mihriban_Kizilyar
Okumalı. Arayıp bulmalı; satır satır, hece hece, ya gündüz yahut gece. Olsa da bir bilmece, bi bilene sormalı. Kendini kendinde bulmalı...
12 Nisan
18 okur puanı
Eylül 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
155 syf.
·
Puan vermedi
·
63 günde okudu
Sevmeyince yük olur karınca, sevince filler karınca. İnsan dağları bile taşır omuzunda gerçekten sevip aşık olunca...
Okur Takip Önerileri
"Nasıl hala kitaplarınızın bazılarını Adolf Hitler'in dili olan Almanca'da yazabiliyorsunuz? Cevap olarak ona mutfakta bıçak kullanıp kullanmadığını sordum ve kullandığını söylediğinde şok olmuş gibi davranarak " o kadar katil kurbanlarını bıçaklayıp öldürürken nasıl hala bıçak kullanabilirsiniz?" dedim"
Oysa ben bir akşamüstü oturup turuncu bir yangının eteklerine, yüreği avuçlarımda atan bir can yoldaşıyla dünyayı ve kendimi tüketmek isterdim... 
Şükrü Erbaş
İyi kalpliliğe tüm gruplarda, hatta topluca hor görülen gruplarda rastlanır.
Sayfa 96Kitabı okudu
Hasta koğuşundaki 4 günümde, başhekim içeri acele ile gelip tifüs hastalarının bulunduğu başka bir kampta tıbbi gönüllü olmamı istediği sırada, gece vardiyasına alınmak üzereydim. Arkadaşlarımın aksi yöndeki tavsiyelerine ve neredeyse hiçbir meslektaşımın hizmeti kabul etmemesine rağmen gönüllü olmaya karar verdim. Çalışma grubunun içinde kalırsam kısa süre içinde öleceğimi biliyordum ancak orada ölürsem, ölümümün bir anlamı olacaktı. Hiç şüphesiz ki Bir ot gibi yaşayıp sonunda o zaman olduğum gibi verimsiz bir işçi olarak ölmektense, bir hekim olarak yoldaşlarıma yardım etmek için çalışmanın daha anlamlı olacağını düşündüm.
Bu benim için bir fedakarlık değil, basit bir matematik işiydi...
Neyine bağlandım ki bu kadar,
Bilmiyorum! ..
Bana bakmayan gözlerine mi?
Yoksa benim olmayan,
Kalbine mi bağlandım?..
Üçüncü Şahsın Şiiri
Gözlerin gözlerime değince
Felaketim olurdu ağlardım
Beni sevmiyordun bilirdim
Bir sevdiğin vardı duyardım
Çöp gibi bir oğlan ipince
Hayırsızın biriydi fikrimce
Ne vakit karşımda görsem
Öldüreceğimden korkardım
Uyku bize birkaç saatliğine acıdan kaçış ve unutuş getirdi.
Siyah Gözlerine Beni de Götür
Daha dokunmadan kurudu irem
Çöllere bir türlü yağamıyorum
Yeni bir koşunun başlangıcında
Biraz deprem sonrası
Biz insanlar özgürlük özgürlük diye tutturuyoruz. Kurallar, yasaklar, kısıtlamalar özgürlüğümüzü engelliyor diye feryadediyoruz. Bende bu konu üzerine çok düşündüm, birçok insan gibi benim için de özgür olmak çok önemli ama sonra düşündüm de özgürlük sadece bundan ibaret mi? Elimizdeki telefon asıl kafes değil mi? Camdan bir kafes. Bağımlılıklar en büyük kafestir. Küçücük bir ekranın (elimiz kadar bişey) elimizi kolumuzu bağlıyor olması ne kadar da trajikomik...
Mesele kendini savunmak, kendini ifade edememek değil, bunu yapmayı istememek. Yargılamaktan başka bir şey yapmayan, sürekli eleştiren, mutluluğu onlara göre olan akademik başarıda bulan insanlara ne hissettiğini, ne istediğini anlatmaya çalışmaktan, her defasında görünmez duvarlara çarpmaktan yorulmak. İnsan bunu hissettiği kişilere karşı istemsizce bir duvar örerek duygularını ifade etmek yerine susmayı tercih ediyorsa kişi dönüp kendine bir bakmalı, bakabilmeli...
74 syf.
·
Puan vermedi
·
46 günde okudu
