Her gün biri çıkar, başlar, benim ben demeye,
Altınları, gümüşleriyle övünmeye.
Tam işleri dilediği düzene girer,
Ecel çıkıverir pusudan: Benim ben diye.
Ömer Hayyam
Hiç, bildikleri hiçtir, bilmek istedikleri hiç,
Bak da gör şu cahilleri, kurulmuşlar tepesine dünyanın,
Onlardan değilsen şayet kâfir derler adama
Boş ver onları Hayyam,sen bak kendi yoluna.
Şimdi yazacağım sözler her zaman saçma olacaktır:" Senin tüm hayatın pahasına, benimse tamamen yararıma bir anlaşma yapacağız. Ben canım istediği sürece, sende benim canım istediği sürece ona sadık kalacaksın."
Kapitalist dünyanın insanlara dayattığı yaşam tarzı, ekonomik tatminsizlik üzerine köleler gibi çalışmaya zorlanan işçi sınıfı,her mahallede bir milyoner yaratmasa da sayısı bir elin parmaklarını geçmeyen zengin ağa babalarını yarattı.
"Hayat hakkında hiçbir fikri yoktu, sözlerin sadece patlamaya hazır hava balonları gibi olup arkalarında hiçbir iz bırakmadan kaybolduklarını yeni öğreniyordu."