Bahise
@Mloura
“Kaç yaşında?” derler, “Kaç kardeşi var? Kaç kilo? Babası kaç para kazanıyor?” Bu tür bilgilerle onu tanıdıklarını sanırlar...
Küçük Prens
205 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
Bir çok kişinin bugüne kadar okumamı önerdiği bir kitaptı. Sadece bu kitap değil, genel olarak 
Bediüzzaman Said Nursî nin kitaplarını okumamı istediler. Ben çok yanaşmıyordum. Derslerine katıldım, internetten izledim. Ama alıp okumak çok ayrı. Zor çünkü. Cidden ağır bir dili var. Elime ilk Lemayı alıp okumaya başladığım günü hatırlıyorum. Hiç bir şey
Kitabın adı ile konusunu pek bağdaştırmadım doğrusu. Daha Farklı şeylerden bahsediyordu bence. Belkide ben anlayamadım...
Kitaptaki en ilgi çekici karakter Doktordu bence. (#127733961) Bu alıntı nasıl bir insan olduğunu anlatıyor. Çok garip değil mi? Böyle bir insan gerçekten olabilir mi ki? Gerçi zaten bunun tam olarak böyle olmadığını konuşmalarından anlayabilirsiniz. Bu yüzden onu tanımlamak için bu alıntı daha doğru olacak. (#127733978) Mesela insanların değer yargılarını değiştirmek için, küçümsemek için Farklı değer ölçülerinden yararlanıyor. Onlardan yararlanması bile kendine has bazı değerlerin olduğunu ortaya çıkarıyor. Ve bu karakterimizin bir diğer özelliği de çok güzel insan analizi yapabilmesi. Özü tanımış gibi. Ama çok uçuk fikirleri de var. Ve bu fikirlere de güzel cevaplarlar veremiyor çevresi. Bu yüzden korkarım okuyuculardan bu fikirlerden etkilenecek olanlar vardır.
Kitabın asıl konusu bahsettiğim doktor değil aslında. Ama en zevkli kısmı oydu bence. 
Kardeşimin Hikayesi kitabında da çok farklı bir karakter vardı. Duygusuz insan. Onu hatırlattı. Bu tür karakterler belki gerçek hayatta olamayacaklar ama bize normal bir düzenin içinde kolaylıkla göremediğimiz şeyleri gösteriyorlar.
Yazarın değerler konusuna özel bir ilgisi olduğunu düşünüyorum. 
Osmancık kitabının başında da bu konuyla ilgili bir kısım geçiyordu. Oda çok dikkatimi çekmişti.
Maalesef kitapta alkol ve sigara çok meşrulaştırılmış. Bunlara karşı biri olarak buna üzüldüm açıkçası.
Kitabın bazı kısımları annenizden uzun uzun nasihat dinlermiş gibi geçiyor. Evet güzel nasihatlardı ama çok klasiklerdi. Yani çok şükür bir seviyeye kadar dini bir şuuru olan bir ailede büyüdüğümden hep duyduğum nasihatlerdi. Ama böyle bir ailesi olmayan, böyle ortamlardan uzak büyümüş kızlara çok yararlı olabilecek bir kitap. Yinede yazarın kitaptaki dediği gibi bildiğim nasihatleri tekrar dinlemekten kaçınmadım .
Kitap, kızların bazı dini hususlarıyla ilgili yüzeysel bilgiler vermiş. Dediğim gibi, yine ailesinden veya başka bir yerden böyle bir eğitim görmemiş kızlar için çok yararlı olabilir.
Kitap dini hususlar dışında da tavsiyeler vermiş. Bazı fikirler sunmuş. Bunların daha fazla olmasını dilerdim.
Kitap 
Arşın Gölgesindeki Genç kitabının kız versiyonu gibiydi. Açıkçası kitapta yazan şeyler kıymetli nasihatler olabilir ama bu nasihatler altın değerinde de olsa birleştirip bir kitapta öylece toplamanın doğru olduğu düşünmüyorum. Yani yararlı olduğunu düşünmüyorum. Onun yeni bir roman yazıp içine bu nasihatleri yerleştirmek bence çok daha akılda kalıcı olur. Böyle ders kitabından okuyormuş gibi olmuş.
Bu kadar olumsuz yorum yaptığıma bakmayın. Siz yine de kitabı okuyun. İllaki bilmediğiniz bir iki şey öğrenirsiniz. Bir iki fikir alırsınız. Ayrıca islamla yeni tanışmış veya yeni buluğa ermiş kızlara çok yararlı olabilecek bir kitap. Onlara tavsiye edebilirsiniz. Benzerleri piyasada var ama ya doğrudan kızlara yönelik değil, yada İslami şuur taşımıyor. O yüzden bu kitabın bir eksiği kapattığını düşünüyorum.
Bu arada kitapta geçen kitap listesi çok güzel.
Kitabı bir nevi rastgele seçmiştim. Ama Zülfü Livaneli’nin bir önceki okuduğum kitabı 
Huzursuzlukun dilini ve anlatımını aşırı beğendiğimden gönül rahatlığıyla almıştım.
Ne olursa olsun şunu söylemem gerekiyor ki yazar gerçekten çok başarılı bir edebiyatçı.
Diğer kitabın incelemesinde de belirttiğim gibi yazarın bazı çok basit inançsal sıkıntıları olduğunu düşünüyorum. Gerçekten çok basit açıklamaları olan şeyler bunlar. Bu yüzden çok üzülüyorum.
Bir önceki kitabının hayatıma bir şeyler kattığını hep fark ediyordum. Ve bunun da öyle olmasını çok diledim. Ama maalesef. Daha çok boş vakitte izlenecek dizi gibiydi. Ama baya iyi bir dizi. Tabi bir şeyler katmıştır ama beklentimin çok altında.
Kitap “duygusuz insan nasıl olurdu?” Bunu anlatıyor. Ve tabi bu hale nasıl gelirdi. Polisiye romanlarına çok benziyor. Ayrıca baş karakterimizin kişiliği aşırı ilgi çekici. Çok tuhaf biri...
Kitabı okuduktan sonra dediğim ilk şey “tekrar okumam gerekiyor” oldu. Çünkü sonunda öğrendiklerinden sonra, kitaba tamamen başka bir gözle tekrar bakmak için okuma ihtiyacı duyuyor insan.
Kitabın bir kısmında anlamadığım bir şekilde bana bir şeyler oldu. Aşırı bir heyecan bastı. Ama aynı zamanda kısa süreliğine de olsa paranoyaklaştım. Telefonuma gelen bilinmeyen numara aramasından korkmaya başladım. (Ki görevimden dolayı günde bir sürü bilinmeyen numara arıyor. Bu çok normal bir şey).
Kitabı okurken sanki arkadan “Quest for Perfection” çalıyormuş gibiydi. Okumayı bırakınca kesiliyor. Tekrar okuyunca tekrar başlıyordu. Sanırım kitap bu müzikle aynı duyguları yaşattı bana. Çok acayipti.
