Müge Yaşar

160 syf.

4/10 puan verdi

13 saatte okudu

Spoiler içerir! Evet, Margaret Atwood. Evet, mitoloji. İkisi de beni heyecanlandıran elementler. Ama bir araya gelince gel gelelim ki; beni içine alıp uzak diyarlara götüremedi. 12 hizmetçi, feminist dalganın bir yüzü olarak karşımıza çıkıyor. Penelope ise, tarihte aksedilenden çok farklı gelmiş. Helena hayal ettiğim gibi ama ona şaşırmıyorum. Galiba mitolojide asaletli, cefakar tasvir edilen birisi böyle kusurlarıyla, mutsuzluklarıyla karşımıza çıkınca bizi bir vuruyor. Ama benim için bu vuruş sarsıcı olmadı, dediğim gibi Penelope daha çok problematik ve takık özellikleri ile baskın bir karakter olarak kaldı. Çeviriyi maalesef hiç beğenmedim. En sonunda yer alan mahkeme sahnesini sevdim ama kitaba yedirilmiş bulamadım, sanki alakasız bir kesit gibi okuyunca beni mutlu etti ama kitabın sonu için beklediğim, hayal ettiğim bu değildi. Ve tabii, eril düzen aşağılanırken Odysseus’un yüceltilecek hali yoktu. Odysseus favori karakterim olmasa da bu kadar kötü bir sonu hak etmediğini düşünüyordum. Penelope de sonsuz bir mutsuzluğa çarptırılmış gibi anlaşılıyordu. Bana bunlar yersiz geldi. Anlatıyı da sevmeme rağmen, okudum bitti. Feminist kütüphaneme eklediğim bir kitap sayıyorum.

PenelopeMargaret Atwood · Alfa Yayıncılık · 2017267 okunma

Reklam

Müge Yaşar

104 syf.

8/10 puan verdi

Öncelikle Sophokles ile birbirimizi sevdiğimizi söyleyerek başlayacağım söze. Sophokles’in kendince verdiği nasihatleri, kıyıda köşede kalmış karakterleri destansı bir kahraman yapmasının lezzeti bambaşka. Philoktes de bunlardan biriydi, biraz huysuzdu, geçimsizdi. Adada terk edilmesine şaşırmamıyoruz ama adada terk edilmenin de onu bu hale getirdiğine çok da şüphe yok sanki. Akhilleus’u sevdiğim kadar oğlunu da sevdim- yalan yok. Odysseus yine bildiğiniz gibi. Pek şaşırtıcı bir hareketi olmuyor serüven boyunca. Homerosçu geleneği sevenlere , Odysseus peşinden Öneri arayanlara tavsiye edilir.

PhiloktetesSophokles · İş Bankası Kültür Yayınları · 2015474 okunma

Müge Yaşar

504 syf.

10/10 puan verdi

12 günde okudu

Odysseia'yı okurken aklıma ara ara şu soru geldi: Neden bu kitap bu kadar önemli? Neden okumalıyım? Bu kitabı bitirirsem büyük bir iş başaracağımı hissediyordum ama neden? Şimdi her iki kitabı bitirdikten sonra, İlyada ve Odysseia'yı edebiyatımızın temeli olarak görüyorum. Bugün hala destanların birer parçaları tekrar kurgulanarak

devamını oku

OdysseiaHomeros · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20185,5bin okunma

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

Müge Yaşar

280 syf.

4/10 puan verdi

6 günde okudu

Mitolojik hikayelerden esinlenen romanlara karşı Madeleine Miller'den dolayı içimde bir heyecan uyanıyor. Ne yazık ki, Iokaste'nin Çocukları dahil hiçbir romanda bir Akhilleus'un Şarkısı ya da Ben, Kirke duygusunu yakalayamadım. İokaste'nin Çocukları, Kral Oidipus ve Antigone tragedyalarından uyarlama diyebiliriz. İokaste ve İsmene karakterine soluk verildiği söylense de, iki karakteri de zayıf buldum. Belki tragedyada bu kadar az yer alan karakterlerin silik çizilmesi normaldir, ama hiç sevemedim ve bu durum empati yapmayı güçleştirdi ne yazık ki. Bu kitaba karşı biraz acımasız olabilirim zira Oidipus efsanesinin de bir hayranı değilim. Gerçekten de tarihteki en şanssız ailenin talihi belki biraz da bu kitap ile açılmaya çalışılmış. Yine de uyarlandığı mit kaynaklı da olsa ben kitabı iç karartıcı ve rahatsız edici buldum. Karakter analizleri yetersizdi. Spoiler* Kreon'un Ismene'yi kayırdığı, daha çok sevdiği vs söyleniyor ama sadece sözde sanırım, buna dair hiçbir fiiliyat yok çünkü. Ayrıca Kreon'un eşi vebadan değil, intihar ederek ölüyor ancak kitapta bu da farklı ele alınmış. Karakter gelişimi yetersiz bir kitaptı maalesef. Ayrıca kitapta değiştirilen ya da yer verilmeyen şeyler tragedyayı hala meşhur yapan, okunulabilir yapan ögeler. Örneğin, kitapta Oidipus aslında Kral Laios'un oğlu değil. E, bu tamamen miti, kehaneti her şeyi değiştirir bir unsur. Bu ögeyi çıkarınca hikayede boşluk oluyor ve bu boşluk da telafi edilmemiş maalesef.

İokaste’nin ÇocuklarıNatalie Haynes · İthaki Yayınları · 20220 okunma

Müge Yaşar

708 syf.