Yeni bir şey öğrenince "yanlıştan" "doğruya" gitmeyiz. Yanlıştan biraz daha az yanlışa gideriz. Sürekli hakikate ve kusursuzluğa yaklaşma eylemi içindeyizdir, ama asla hakikate ve kusursuzluğa yaklaşamayız.
Sana gelince...
Ne ben Sezarım
Ne de sen Brütüssün.
Ne ben sana kızarım
Ne de zatın zahmet edip bana
Küssün.
Artık seninle biz,
"Düşman" bile değiliz...
Bir yudum kahvenin,
Kaç yıllık hatrı kalır?
Gidene duyulan sinir,
Elbet ani kalır.
Unutmam dersin,
Onun yeri ayrı kalır.
Kahvenin sonunda,
Acı bir telve kalır.
Mesafenin önemi yoktur..
Burnunun dibinde olsa ne olacak?
Seni anlamıyorsa,
Ama birisi vardır ki dünyanın öbür
ucunda..
En ihtiyaç duyduğun anda,
iki satırıyla bile olsa,
bir çırpıda yanı başında..
mesafe uzaklıklarda değil,
Mesafe fedakarlıkta!
Bu hayat gülmez mi yüzüme?
Belki zamanı gelmedi ondandır bu çile
Yazamıyorum içimi dökemiyorum
İntihar mı etsem,gülsem mi?
En iyisi gülüp geçeyim
Zaten zamanı gelince gülemicem