Nacan
@Nacan
Şeyler göründükleri gibi, onların ardında... hiçbir şey yok.
İngilizce Öğretmeni
55 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Çevreme kaygılı gözlerle baktım, şimdiden başka bir şey yoktu. Şimdinin gerçek özü kendini açığa vuruyordu: Şimdi var olandı, şimdi olmayan hiçbir şey var değildi. Geçmiş var olan bir şey değildi. Hem de hiç. Ne eşyada ne de düşüncemde. Kendi geçmişimin benden kaçtığının çok uzun zamandan beri farkındaydım. Ama önceleri ulaşamayacağım bir yerde olduğuna inanıyordum. Benim gözümde geçmiş bir tür emeklilikti sadece: Bir başka var olma biçimi, bir tatil ve hareketsizlik haliydi. Rolünü oynayan her olay, usulca bir kutunun içine çekiliyor ve bir fahri olaya dönüşüyordu: Hiçliği düşünmek bu kadar zordur işte. Artık biliyorum: Şeyler göründükleri gibi, onların ardında... hiçbir şey yok.
Bulantı
Jean-Paul Sartre
Vasiyetimdir:
Dalgınlığınıza gelmek istiyorum
Ve kaybolmak o dalgınlıkta.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
-tutsak-
seni istiyorum ve biliyorum ki hiç
kucaklayamayacağım seni gönlümce
sen, o aydınlık ve tertemiz gökyüzüsün
ben tutsak bir kuşum bu kafesin köşesinde
soğuk ve karanlık parmaklıklar ardından
hasret dolu gözlerim bakıyor yüzüne hayranlıkla
bir elin uzanışını düşlüyorum
ve ansızın kanatlanmayı sana
bir gaflet anında düşlüyorum
bu sessiz zindandan kanatlanıp uçmayı
tebessümle bakarak gardiyanın gözlerine
senin yanında hayata yeniden başlamayı
düşünüyorum ve biliyorum ki hiç
gücüm yok bu kafesten kurtulmaya
gardiyan göz yumsa bile
nefesim yok kanatlanıp uçmaya
Sayfa 99Kitabı okuyor
Arttım, fazlalaştım,
Eksikli yaşamaktan.
Ahlar ağacıyım, gibisi fazla.
Başka bir şey istemem
Artık beyazlaşan üç-beş tel saçıma,
Hesabımı tam vermekten başka.
Sayfa 21Kitabı okuyor
Ahlat ahların ağacıydı,
Yaşlanmaya başlayanların,
İtiraf edilememiş aşkların,
Evde kalmış kızların.
Ahlat ahların ağacıydı,
Cezayir nasıl cezaların ülkesiyse,
Öyleydi işte.
Sayfa 20Kitabı okuyor
-Ah'lar Ağacı-
Güçlü bir el silkeledi beni sonra
Sanırım Tanrı'nın eliydi.
Sayamadım kaç ah döküldü dallarımdan.
Binlerce yeşil gözü olan bir zeytin ağacı gibi,
Çok şey görmüşüm gibi,
Ve çok şey geçmiş gibi başımdan,
Ah.. dedim sonra
Ah!
Sayfa 14Kitabı okuyor
Ben artık hiçbir şeyi tanıyamıyorum... Yeniden bizim zamanımız gelecek ve bugün sallantıda olan her şey yeniden sağlam bir yolda ilerleyecek. Yoksa böyle bu işin sonu nereye varır?..
Sayfa 28Kitabı okuyor
Varvara Petrovna bu insanlarla ortak yanlarının olmadığını, onlarla yapamayacağını anlıyordu kuşkusuz, ama yine de açgözlülükle ve kadınlara özgü isterik sabırsızlıkla evinde onları kabul ediyor, en önemlisi de onlardan hep bir şeyler bekliyordu.
Sayfa 24Kitabı okuyor
Bir kitabı okumaya başladı
Tuhaf dostluklar vardır: İki dost birbirini paralamaya hazırdır, ama yine de yaşam boyu birbirlerinden ayrılamazlar.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Bir kitap okudu
348 syf.
·
Puan vermedi
·
12 günde okudu
..."Her acı, yüreğimi ikiye böler patron," dedi. "Ama o kırk yaralı yürek hemen kaynar ve yara görünmez; kaynamış yaralarla doluyum ben; onun için dayanıyorum"
Sayfa 306Kitabı okudu
Sonra bir ruhsuz yalnızlık. Unutmanın açık hapishanesi. Bu kadar çok ve bu kadar sessiz olmanın cehennemi. Hiçbir iyiliğin soluk alamayacağı bir korku. Aynı şeyleri söylerken bile birbirinden nefret etmek. Yalnızca kendini seven bir aptallık.
Ölüm beklesin biraz.
Sayfa 61
