İnsan bir başkasını en çok yaralarından tanır. Kendi yaralarından.
Sayfa 77Kitabı okudu
Artık her yerde ve hiçbir yerdeyiz.
Sayfa 37Kitabı okudu
Eğlendiğimiz, yiyip içtiğimiz mekânlar, taktığımız mücevherler bizi soylu kılmaz. Soyluluk ötekini işitebilmekten yapılma bir mücevherdir. Soylular, kalplerini bir mücevher gibi taşıyan ve kalpleriyle düşünen insanlardır. Bu ülkenin en soylu insanları diğerlerinin acısını en çok hissedendir.
Okur Takip Önerileri
Toplumca bir umut seferberliğine ihtiyacımız var.
Sayfa 243Kitabı okudu
Devletin en tepelerinde bile nezaketsizliğin kaide haline geldiği bir ülkede, insanlar nasıl olup da birbirine güvenecek ?
Sayfa 235Kitabı okudu
Herkes konuşuyor ama pek az insan dinliyor. Çok konuşmak beraberinde sağırlığı getiriyor.
Sayfa 212Kitabı okudu
Filizlenecek bir umut, yeşerecek bir tazelik, onun için dünyayı içinde yaşanabilir kılıyor.
Sayfa 135Kitabı okudu
Ruh istiyor ki kendi hikayelerini anlatabilsin. Hikayeleri başka insanlara çarpsın, onlarda çoğalsın, kendisine geri dönsün.
Sayfa 33Kitabı okudu
Kazananların kutsandığı bir dünyada kaybedenler de lanetleniyor. Mutluluğun yolunun erdemli bir hayattan değil, ne pahasına olursa olsun kazanmaktan geçtiğini düşünüyoruz!
Sayfa 127Kitabı okudu
Sabbah’ın fedaileri gibiyiz.Ancak bizim başımızı döndüren,bizi sarhoş eden,hızın ta kendisi. Suikast ettiğimiz kendi hayatlarımız.
Sayfa 43Kitabı okudu
… lakin insanların neden ve ne için olduğunu bilmeden hayatta çocuk yapmaktan başka amaçlarının olmaması ne kadar üzücü. Nihai bir amaca, sın bir nedene inananlar, soylarını devam ettirmek için derler, ama bu amacın ne olduğu hakkında hiçbir fikirleri yoktur ve sanki evrenin tek ve son umuduymuş gibi soyu devam ettirmenin hangi uğurda yapıldığını kendilerine hiç sormamışlardır.
Sayfa 32 - KırmızıkediKitabı okudu
Ürkütücü
Hiçbir insan, bir şey oluşturmaz. Tüm düşünceleri, dürtüleri dışardan gelir.
Sayfa 11Kitabı okudu
Aydınlık düşmanları hâlâ güçlü. Dostları ise çok dağınık. Bu da ruhları öldürüyor.
Sayfa 106 - LiteratürKitabı okudu
Bizim halkımız çok yüzyıl öncelerden beri uyur. Çok kötü biçimde afyonlanmış gibi uyur.
Sayfa 93 - LiteratürKitabı okudu
Köye kitaplık açmak, çöle çeşme götürmek gibidir. Kitaplığın girdiği yerden bilmezlik kaçar gider.
Sayfa 63 - LiteratürKitabı okudu