Afa Novruzova
@Novruzovafa
“ 𝘗𝘳𝘰𝘮𝘪𝘴𝘦 𝘮𝘦 𝘵𝘩𝘪𝘴 𝘪𝘴 𝘧𝘰𝘳𝘦𝘷𝘦𝘳 ”.
2001
11 okur puanı
Haziran 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
“ Seni gördüğüm ilk saatten beri,senden ayrılmak benim için ne kadar zor oldu bir bilsen!
Her şey ne kadar tuhaf! O zamanlar bu yollardan geçeceğimi asla bilemezdim. “
Sayfa 159Kitabı okudu
3 Kasım
“ Tanrı bilir,kaç kez yatağıma yatıp bir daha uyanmamayı dilemiş,sabah gözlerimi açıp güneşi yeniden karşımda görünce de kederlenmişimdir. “
Sayfa 110Kitabı okudu
27 Ekim
“ Çok şeye sahibim amma ona olan sevgim her şeyi silip atıyor.Çok fazla şeyim var ama onsuz hiç bir şeyim yokmuş gibi ”
Sayfa 109Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
“Geceleri,ertesi gün gündoğumunu izlemeye karar veriyorum amma yataktan çıkmamıyorum.Gün içinde gün ışığında gezinmeyi kafama koyup evden çıkmıyorum.Neden uyanıp,neden uyuduğumu bile bilmiyorum.
Artık varlığımın bir sebebi yok.Beni gecenin kasvetinde neşelendiren ve sabahları uykumdan silkelenmemi sağlayan büyü artık yok oldu.”
Sayfa 86Kitabı okudu
“İlk tanıştığımız zamanlardaki mutluluğum artık nerede ?
Enerjimin yitip bityiğini görmüyor musun? Duygularımın nasıl yok olduğunu amma kalbimin hâlâ deli gibi çırpındığını? Tek bir an bile mutlu değilim.Her şey boşa.Hiçbir şey bana iyi gelmiyor.”
Sayfa 85Kitabı okudu
Elimi uzattım amma ona ulaşamadım .
Sayfa 78Kitabı okudu
Mesela eğer öğleden sonra dörtte gelirsen,ben saat üçten itibaren mutlu olmaya başlarım.Saat ilerledikçe daha çok mutlu olurum.Saat dört olunca heyecanlanıp endişelenirim,mutluluğun bedelinin ne olduğunu öyrenirim! Amma belirli bir saate gelmezsen kalbimi seni karşılamaya ne zaman hazır edeceğimi bilemem…
Sayfa 69Kitabı okudu
- Orada ne yapıyorsun?
+ İçiyorum.
- Neden içiyorsun?
+ Unutmak için.
Sayfa 44Kitabı okudu
Dinle beni deniz gözlü yabancı.
Kaçtığım yerler hep deniz kenarları.
“ Yara izi olsam taşımaz mıydın beni teninde ? “
Gögsümde,Pars
Hiç geçmez izi, iyileşmez yarası.
Ve onunla yüz hayat yaşasak,
Biri yetmişti.
Yeniden doğup,yeniden ölsek birlikte,
Birlikte… Neden değiliz birlikte ?
Aldığı hiç bir nefesi.
Son nefesi.
Benim için vermezdi,bilirdim
Benim için vermişti.
Sayfa 471Kitabı okudu
“ Sonra bir gün geliyordu işte.Geçiyordu hepsi.Unutuyordun biraz biraz,en azından yaşayacak kadar.İki lokma bir şey yiyip dışarı çıkacak kadar.Sevecek kadar birini unutuyordun.Değil kalbine,kemiğine kazınmış bir kesik oluyordu bu senin; mezarda bile yanından ayırmıyordun.Teninin altındaydı,saramıyordun.Acıtıyordu,acıyan neresi diye sorana gösteremiyordun.
Birini kayb etmek böyle bir şey işte.
Ve sadece ölümle kabyedilmiyordu insanlar. “
Sayfa 214Kitabı okudu
“ Neredeyim ?
Evindesin.
Ev.
Anlamalısın Liva… Ne kadar yabancı gelse de. Çünkü ev bazen,dört duvar ve bir çatıdan oluşan tuğla yığını değildir. Ev bazen… İnsanlardır. “
Sayfa 125Kitabı okudu
“ Bana hiç gelmemişti ve ben de onun durağından hiç gitmememiştim.Israrla,beni kapıdan içeri almayacak bir şoförün otobüsüne binmeye çalışmıştım bunca zaman. “
Sayfa 80Kitabı okudu
+ Ben hatırlamanı istemez miyim sanıyorsun?
Başından sonuna dek,her bir saniye,hayatına girip çıkmış her insanı;beni ya beni!Hatırlamanı istemez miyim sanıyorsun?”
Nasıl unutursun ya ? Nasıl unutursun beni aklım almıyr benim!
- Unutmama izin vermişsin!
Sayfa 49Kitabı okudu
“ Ve onunla 100 hayat yaşasak
Yeniden doğup,yeniden ölsek birlikte;
Aldığı hiçnir nefesi
Benim için vermezdi,bilirdim.”
Sayfa 457Kitabı okudu
“ Denesen belki dikiş tutmayacak kadar derin kesikleri,yara bantlarıyla kapatmaya çalışıyorsun. “
Sayfa 319Kitabı okudu