Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Nur Seferova

Kendime söylediğim yalanlar...
En korkunç yalan da budur: Kendimize karşı bile kullanacak kadar pençesine düştüğümüz bu derin ve gizli yalan...
Sayfa 200 - BedriKitabı okudu
Reklam
Bir sebep...
Bu hayatın bir manası olmak icap ederdi. Insan dünyaya sadece yemek, içmek, koynuna birini alıp yatmak için gelmiş olamazdı!
Sayfa 188 - ÖmerKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ne kadar da tanıdık!
Aklı başında adamlarla hiçbir iş görülmez. Bize, itirazsız inanacak ve düşünmeden harekete geçecek insanlar lazım!
Sayfa 188 - NihatKitabı okudu
Reklam
Vay ki ne vay!
Bu devir sıradan insanın en parlak zamanı. Duygusuzluğun, bilgisizliğin, tembelliğin, yeteneksizliğin, hazıra konmak isteyen bir kuşağın devridir.
YKY
Ben aslında yokum!!!
Tam yaşamaya başladığım bu andan itibaren beni öldü sansınlar...
Sayfa 109 - MacideKitabı okudu
Herkes ne diyecek?... Fakat bu ana kadar herkesten ne gördüm ki... Bana en yakın olanlar dahil olmak üzere, bu herkes dedikleri şey beni üzmekten, hayatımı manasız bir hâle sokmaktan başka ne yaptı?
Sayfa 109 - MacideKitabı okudu
Kitabın sonuna doğru
...Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutanacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaylardaki tutamak gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine, sanatına. Çocuklarına tutunarlar vardır. Herkes kendi tutamağının en iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez...
Sayfa 183 - Can RomanKitabı okudu
Hayaller ve Hayatlar!
Aylak Adam: Erkek en yakın lisede İngilizce Öğretmeni. Karısı, onunla evlenebilsin diye okulu bıraktı. Sevişerek evlendiler. İki çocukları var: Biri kız, biri oğlan. Erkek akşamları eve elinde paketler, kesekâğıtlarıyla döner. Yemek yerler. Çoğu geceler adam ya öğrencilerin yazılı ödevlerini düzeltir, ya da gazete okur. Arada, "Bu yıl kömür kıtlığı olacakmış!" diye mırıldanır. Kadının kucağında hep yamanacak bir şeyler bulunur. Kocasına bakınır. "Uğrunda fakülteyi bıraktığım bu rahatına düşkün adam mıydı?" diye düşünür...
Reklam
Yaşamanın amacı alışkanlıktı, rahatlıktı. Çoğunluk çabadan, yenilikten korkuyordu.
Sayfa 52 - Can RomanKitabı okudu
Kim demiş? Pehh
Hep ölçülü-biçimli mi davranmak gerek?
Sayfa 24 - Can RomanKitabı okudu
Dünyada ölümden başkası YALAN!
Insan madem ki ölecektir, bunun nasıl ve nerede olacağının bir önemi yoktur...
Sayfa 103 - Can RomanKitabı okudu
192 öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.