Dört büyük kale kapısı var. Birinde Açlık, birinde Korku, birinde Haksızlık, kuzeyindekinde de Alçaklık var. İçeri girip sokaklarında gidip geliyorum bir aşağı bir yukarı; sakinlerine yaklaşıp inceliyorum onları. Yüzlerine bakıyorum; üçü ağır, şişman, fazlasıyla doygun; üç bin kişi açlıktan bir deri bir kemik. Bir dünya ne zaman yok olur? Üç efendi yer de üç bin kişi açlıktan ölürse.