Çiçekhanım
@Okumaknur_
Okumadığın gün karanlıktasın..
Ve bu karanlıkta hiç bir şey meşru değildir.
119 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Peygamber efendimiz (sav) şöyle buyurmuştur. Dili bilgili, kalbi cahil münafıktan Allah`a sığınırız
Itikafın önemi, insanın hayatındaki ibadetin yeri ve önemi ile beraber belirginleşir. insan belli bir hedef ve Gaye için yaratılmıştır; bu hedef ve gaye, yalnız Allah'a ibadettir. Onun için yaratılmıştır, Onun için vardır insan.
Göklerin ve yerin gaybı Allaha aittir. Bütün işler ona döndürülür. Öyleyse ona kulluk et, ona güven. Rabbin yaptıklarından habersiz değildir. (Hud-123)
Okur Takip Önerileri
Lanet Etmek
Mümin bir kimse çok lanet okuyan bir kimse olamaz. Bu yüzden lanet, ancak küfür üzerine ölen kimseler hakkında kullanılmalı; belli şahıslar hakkında değil. Bu bakımdan belli şahıslara lanet etmek yerine Allah'ı anmak daha iyidir. Eğer bu da yapılmayacaksa susmakta selamet ve kurtuluş vardır
Sayfa 83
1) Atike bint Abdülmuttalib (r.anha) Müslüman olmuştur.
2) Ümeyme bint Abdülmuttalib (r.anha)
Müslüman olmuştur.
3) Erva bint Abdülmuttalib (r.anha)
Müslüman olmuştur.
4) Ümmü Hakim Beyza bint Abdülmuttalib (r.anha)
5) Berre bint Abdülmuttalib (r.anha)
6) Safiyye bint Abdülmuttalib (r.anha)
Müslüman olmuştur.
Yaklaşan Büyük Tehlike ve Yapılması Gerekenler
Abdülkadir Damulla Doğu Türkistan'ın önde ge- len ulemâ ve umerâsının hazır bulunduğu bir meclis-te yaptığı tarihi konuşmada yaklaşan büyük tehlikeye karşı neler yapılması gerektiğini şöyle ifade etmişti:
"Ben buraya herhangi birinizi kınamak, ayıplamak
ya da tenkid etmek için çıkmadım.
Sen sana düşeni yap ki kiramen katibin melekleri seni bu zulmün karşında duran bir muzdarib, bir murabıt olarak yazsın. Müslümanlara çağrıda bulun, "çin malı almayınız!" de. Çevrene bu zulmü anlat; müminleri seher vaktinde mazlumların kurtuluşu, çinin yıkılışı için duaya davet et.
Otantik kişi, "senin algılama şöyle, öbürünün ki böyle; onun beklentisi şudur, bunun beklentisi budur, diye kendini saklamaz. Hiç kimseyi yargılamadan, utandırmadan kendisi olarak düşünür, Duyar ve konuşur başkalarının beklentilerini umursar ama ona göre konuşup hareket etmez.
Şimdi mesela Bir babanın, "kızım su ver." dediğini düşün. Halbuki 'Hatice, kızım su ver.' dese ne kadar güzel olur.
Bunun üzerine niye diye sordu?
Eh dedim o kızın Bir tekliği Var Bir ismi var "kızım su ver" dediğinde Her baba-kız ilişkisinde olan şeyi söylüyorsun
ama 'Hatice, kızım su ver' dediğinde o çocuk kendi tekliğini hisseder.
Yaşadıkça mendeburlaşan insanlar vardır hani mutsuzluklarının altında yatan sebep budur. Bir de bakar ki yaşamında kendisi yok içi bunu hissediyor ona kızar buna kızar ama aslında ne öfkelendiğini Kendisi de bilemez bilmez alışlarının avuçların arasından yaşam yaşanmadan akıp gitmiş anlamsız bomboş bir ömür işte öfkesinin kaynağı budur bazıları da vardır ki yaşlandıkça nur yüzlü olurlar Öyle keyiflidirler ki onların da içi bilir doya doya yaşanmış anlamlı bir ömür sürmüşlerdir özellikle çocuklara ve gençlere karşı dikkat çekici bir hoşgörü ve sevgi ve eserler gençleri canım O çocuktur o Burak çocukluğunu Yaşasın bırak gençliğine şaşırsın bunları diyen insanlar nasıl sevilirler değil mi
Düşünce duygu ve davranışlarını anlam veriyorsun dış tanıklığı önem veren kültür korku temeli.. şayet kontrol eden korkulacak kimse yoksa kişi istediğini yapabileceğini düşünür Kimse görmüyor ki mesela! sınıfta başlarında bir öğretmen yoksa istediği gibi kopeciye bileceğini düşünür.
İç tanıklığa önem veren kültürde ise bir işi yaparken kişi önce kendi özüne vicdanına hesap verir sınavda öğrencinin başına göze gözetmen dikmeye gerek yoktur en önemli denetimci içindeki vicdanıdır iki tür kültür arasındaki en temel ayrım budur
Şimdi ve burada bir başkasının kriterlerine göre var olmaya çabalayan bir insan mısın? Yoksa kendi bilincini oluşturduğun ölçülere göre eyleme geçen biri misin?
Ona bakınca sevgiyle titredi içim. Ne güzel şeydi kardeşi olmak. Her şeye rağmen ne eksiksiz bir histi.
Uyku
Size bir şey söyleyeyim; uykusunu yöneten vaktinde yönetir. Vakti yöneten hayatının dizginlerini eline almış olur.
Çocuğumuz büyürken, neden onaylayıcı kelimelerimizin yerine eleştirel alır?
