Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Ms. ÖZTÜRK
Ms. ÖZTÜRK
@Omorose
14 Ağustos
158 okur puanı
Mayıs 2021 tarihinde katıldı
Spoiler içerir
Dostoyevski, okumayı çok sevdiğim ve karamsar içeriklerine rağmen okurken beni güldürebilen bir yazar. Enerjik bir ruh halindeyken eserlerini okuyamıyorum. Dolayısıyla Ecinniler'e de ruhen pek iyi hissetmediğim bir dönemde başladım. Sindirilmesi kolay bir kitap değil. Okuyucunun siyasi ve edebi açıdan bir altyapısının olması gerek. Karakterler ve olaylar çok fazla ancak bu benim için bir sorun teşkil etmedi. Betimlemelerin çoğu zaman sıkıcı bir hal alması olumsuz olarak değerlendirebileceğim tek konu. Belirli edebi ve siyasi karakterlerin roman içinde yerilmesi çok hoşuma gitti. Dostoyevski'nin karakter analizi konusundaki muhteşem yeteneği sayesinde kitaptaki her bir karakteri rahatlıkla özümsedim. Kitabın ana karakteri Stavrogin, Suç ve Ceza'nın Raskolnikov'unu anımsattı ancak Raskolnikov karakterinin aksine Stavrogin'i sevmiştim -ta ki Piskopos Tihon'a itiraflarını okuyana kadar- Raskolnikov'un sürekli buhranlı ve karamsar ruh haline, ikircikli yapısına karşın Stavrogin'in umursamaz ve kararlı tavrı çok hoşuma gitti. Benzer şekilde annesi Varvara Petrovna'nın sert duruşunu da beğenmiştim. Bende en çok acıma duygusu uyandıran karakter Stepan Trofimoviç oldu. Buna karşın oğlu Pyotr Verhovensky'den nefret ettim. Kitap, başlarda pek ilerlemiyor ancak belli bir yerden sonra hızla akıyor. İşlenen cinayetler, ölümler, intiharlar... Özellikle son kısım beni müthiş etkiledi. Art arda gerçekleştirilen intiharlar öylesine sarsıcıydı ki tavana bir ip de ben asmak istedim. Kitabın etkisinden hiçbir zaman tam olarak çıkabileceğimi sanmıyorum. Dostoyevski'nin önünde bir kez daha saygıyla eğiliyorum.
Yukio Mishima, yaşamı dolayısıyla ilgimi çekmiş bir yazar. Bir Maskenin İtirafları da kendi yaşam öyküsünden izler taşıdığı için bende merak uyandırdı. Ancak umduğumu pek bulamadım. İnce bir kitap olmasına rağmen akıcı bir şekilde ilerleme sağlayamadım. İntihar düşüncesi (Kitapta intihar düşüncesinden söz etmesi, intihara meyilli olduğunun göstergesiydi. Nitekim hayatını intiharla sonlandırması da kitabı benim için daha çekici hale getirdi.) ve kan tutkusu bir hayli ilgimi çekti. Kitap, Japon kültürüyle ilgili az da olsa bilgi sahibi olmamı, tuhaf bir yazar olan Yukio Mishima'yla tanışmamı ve onun yaşadığı içsel hesaplaşmalara şahit olmamı sağladı.
Harika bir eser nasıl mahvedilir sorusunu Can Yayınları düşük nitelikli çevirisiyle yanıtlamış adeta. Sıra dışı hikayeler özensiz çeviri yüzünden hak ettiği değeri bulamamış bu kitapta. Orijinal metin Google Translate'e yazılsa kesinlikle çok daha iyi bir çeviri çıkardı ortaya. Kitabın her cümlesini kızgınlıkla okudum. Hadi çevirmen yapması gereken işe saygı duymayıp gelişigüzel bir şekilde çeviri yaptı, editör ve düzelti ekibi ne işe yaradı acaba? Zira sayfa düzeni de neredeyse çeviri kadar baştan savma oluşturulmuş. Bu kitabı okumak isteyenler asla Can Yayınlarını, diğer okurlarsa çevirisini Betül Kadıoğlu'nun yapmış olduğu hiçbir kitabı tercih etmemeliler.
Okur Takip Önerileri
50 Maddede Siyasi Cinayetler, objektif biçimde yazılmış bir kitap değil. Çok fazla anlatım bozukluğu ve bazı bilgilerin hatalı olması beni rahatsız etti. Bu durum, yazarın kitabına gereken özeni göstermediğini düşünmeme neden oldu. Diğer yandan, kitabı konusu gereği ilgi çekici buldum. Kitapta bahsi geçen kişilerin pek çoğunu ve cinayetlerin bir kısmını ayrıca araştırma gereği duydum. Olaylar kısaca ele alındığı için okuru sıkmıyor, şans verilebilir.
Mina Urgan'ın hatıralarını okumamdaki en büyük etken sahip olduğu sosyal çevresiydi. Türk edebiyatının tanınmış pek çok sanatçısıyla ve aynı zamanda Falih Rıfkı Atay ve Mustafa Kemal Atatürk ile de ilişkisinin olması, kitabı ilgiyle okumamı sağladı. Üslubunu genel olarak beğenmeme rağmen bazı konularda belirtmiş olduğu keskin ifadeleri hoşuma gitmedi. Savunulan düşüncelerin yüceltilirken karşıt düşüncelerin de bir o kadar yerilmesini yakışıksız buluyorum. Kitapla ilgili olumsuz olarak değerlendirdiğim tek durum bu. Onun dışında, Bir Dinozorun Anıları'nı severek okudum. Anlatım akıcı, anılar merak uyandırıcı. Türk edebiyatına ilgi duyan kişilere tavsiye ederim.
Büşra Sanay'ın Türkiye'de ensest konusunu büyük bir özveriyle incelemiş olduğu bu eseri, ne kadar güçlü olursa olsun insan psikolojisi üzerinde sarsıcı bir etki yaratıyor. Ensest ile ilgili görüşlerinizde ve bildiğinizi sandıklarınızda ne kadar yanıldığınızı okudukça anlıyorsunuz. Ensestin inançla, toplumsal statüyle, Doğululuk ve Batılılıkla, bilgelik veya cehaletle hiçbir ilgisinin olmadığı, örnek gösterilen vakalardan net bir şekilde anlaşılıyor. Bu vakalar ne yazık ki medyaya yansıyanlardan katbekat fazla. Büşra Sanay'ın, yıllardır üzeri örtülmeye çalışılan böyle bir konuyu ele alarak kapsamlı araştırmalar yapması gerçekten takdir edilesi. Böylesine hassas ve önemli bir konu hakkında herkesin bilinçlenmesi gerektiği düşüncesindeyim. Kitabı herkes okumalı.
Severek okuduğum ve etkisinde kaldığım kitaplardan biridir Yakupyan Apartmanı. Mısır'ın Fransız mimarisinden esinlenerek oluşturulmuş sokaklarının tasvirini okurken o yıllarda Kahire'de hatta Süleyman Paşa Sokağı'na bakan bir apartmanda yaşamak istedim. Ne yazık ki her şey sokak kadar cezbedici değildi. O dönem Mısır'ın bozulmuş sosyokültürel yapısı, halkını iyi tanıyan siyasetçilerin bunu çıkarları doğrultusunda oldukça etkin bir şekilde kullanmaları, insanlar arasındaki maddi ve manevi farklılıkların yaratmış olduğu uçurum... Aslına bakarsak tüm bunlar bize hiç de yabancı değil. Zengininden fakirine, dindarından sekülerine hemen her türden insanı konu alan bu eserde, koşulların insanları ne denli değiştirebildiğine şahitlik ediyoruz. Ala El Asvani, toplumsal yozlaşmayı başarılı bir şekilde ele almış, üzerine de Avi Pardo çevirisi eklenince şahane bir yapıt ortaya çıkmış.
Spoiler Uyarısı!
Franz Kafka'nın meşhur eserlerinden biri olan Dönüşüm, özgün bir konuya sahip akıcı bir kitap. Yazıldığı dönemin sosyal yapısı hakkında ipuçları veren bu eser, paranın aile yapısı da dahil olmak üzere her şeyin üstünde bir güce sahip olduğunu başarılı bir şekilde göstermekte. Yine, Gregor'un özverisi ve iyi niyetine karşılık gördüğü muamelenin de insan ilişkilerindeki çıkarları ve bu çıkarlar doğrultusundaki davranışları yansıtmakta olduğunu düşünüyorum. Kitaptaki psikolojik yansımalar çok güçlü ve etkileyici. Gregor'un içinde bulunduğu koşulu, -yaşantımla her ne kadar benzer özellik göstermese de- yaşadıklarını ve hissetiklerini kolaylıkla içselleştirebildim. Ailesi için aynı durum elbette ki söz konusu değildi. Son olarak, kitap mutlu bir sonla bitiyormuş gibi görünse de bana göre hüzünlü ve mutsuz bir sona sahipti.
Batı edebiyatına aşina olduğum için midir bilmiyorum bu kitabı pek sevemedim. Anlatım sade olmasına rağmen akıcı değildi. İlk iki bölüm ilgimi çekmiş olsa da son bölüm inanılmaz sıkıcıydı ve sonu tatmin edici değildi. Rahatsız edici unsurlar fazla ancak bunu bir sorun olarak görmüyorum. Aksine kitabın ilgi çekici kısımlarını bu unsurların oluşturduğu kanaatindeyim. Genel itibarıyla beğenmediğim, yine de bırakmış olduğu psikolojik etki sayesinde şans verilebilir olduğunu düşündüğüm farklı bir kitap.
