Konuyu biliyor ya da tahmin ediyor olmanıza rağmen, bir umutla okuyorsunuz. Mutlu bir son için ümitsiz bir ümitle bekletiyor insanı. Okurken içimden "lütfen lütfen" diye yalvardım desem yalan olmaz. Çok basit bir konu aslında, sonuna geldiğimde "ee devamı?" hissiyatı yaşamış olsam da, ne sıkıldım ne de okuduğuma pişmanım diyebilirim. Zaten bu yüzden bitmesini de istemedim, o kadar kitabın içinde hissettim ki.
Bir çırpıda okuyabileceğiniz, günlük dille gayet anlaşılır bir şekilde çevrilmiş bir eser. Çok kitabını okumuş olmasam da, sevdiğim bir yazar. Hiçbir kitabında hüsrana uğramadım.
Hayatın yoğun akışından kısa süreliğine uzaklaşmak isteyen herkese tavsiyemdir. Bazen okuduğumuz şeyi anlarken yorulmak istemeyiz ya? Yormayan, zorlamayan, sadece alıp götüren bir kitap.
