Pluviartem
@Pluie_Art
Dünyayı, onu istila etmeden tanıyan bir çocuğun sonsuz merakı, zekice taze gözleri ve keşfetme duygusuyla tanıyın. 
Martin Prechtel
578 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"İnsanın doğadan başka sığınacak yeri yoktur," diyen Tahir Hakkı'yı hatırladım. "Sonunda başladığımız yere geri döneriz. Sonunda döneceğimiz yerle irtibatı koparmamakta yarar var. "
İlk kez gün ışığının yakıcı parlaklığını görüp, anne rahmini özleyen bir çocuk gibi. Ne güzel olurdu, hiç doğmamış olmak. .. Tehlikelerden uzakta, güvenli, meraklı gözlerden, insanı teşhir eden ışıkların menzilinin dışında... Öteki insanların sevgisine, şefkatine, merhametine ihtiyaç duymadan...
"Aşk, sadece dokunmak değildir." Yanımda hafif hafif soluk alan bu beden, sanki bir başkası değil, benim parçamdı; benim başımdı, göğsümdü, sırtımdı, ellerimdi, bacaklarımdı, soluğumdu, tenimdi. Gördüğü rüya benim rüyamdı. Onun huzur içinde yüzen gözleri benim göz kapaklarımının altındaydı.
Okur Takip Önerileri
Bu koku ilk kez korkunç bir boşluğu hissettiriyorrlu bana. Yoksunluğu, çaresizliği, hiçliği. Size yaşadığınızı fark ettiren o sarsıcı tutkudan, her şeye rağmen ruhunuzu yücelten o lezzetli mutsuzluktan, imkansızı ümit etmenizi sağlayan o gözü kara duygudan çok farklı, bambaşka bir şeydi bu. Sultanı olmadan yaşamayı bilmeyen kulun büyük açmazı… Kupkuru, hiç bir hülyası, hiçbir düşü, hiçbir beklentisi olmayan, amansız bir yokluk.
Yine menekşe... Yine Nüzhet... Onun buğday rengi teniyle buluştuğunda, bu da nedir diye hayranlıkla mırıldanmanıza yol açan rayiha. Ne zaman içime çeksem bana yaşama sevinci aşılayan renkli esinti.
Zihnim, irademin görün meyen ağırlığından kurtulmuş, o derin huzurla bir kez daha sarhoş olmuştum...
Duygular doğuştan gelmiyor, ancak insanın daha temel özellikleri aracılığıyla üretiliyor. Evrensel değiller ve kültürden kültüre değişiyorlar. Dışarıdan tetiklenmiyorlar; onları siz yaratıyorsunuz. Vücudunuzun fiziksel özelliklerinin bir kombinasyonu olarak ortaya çıkıyor. Beyniniz o kadar esnek ki içerisinde yetiştiği kültüre ve çevreye göre kendini hızla şekillendiriyor. Duyguların da bir gerçekliği var; ancak bu gerçeklik, moleküllerin ve nötronların var olduğu gerçeği gibi değil. Duyguların gerçekliği de paranın gerçekliğine benzer bir yanılsamadan ibaret: Nasıl ki para dediğimiz şey insanların anlaşmasının bir ürünüyse, tıpkı öyle!
Sayfa 14
Çevremizde herhangi bir şey yaşandığında duygularımız, sanki biri bir düğmeye basıyormuşçasına otomatik olarak harekete geçer. Duygularımızı gülümseyerek, surat asarak, kaşlarımızı çatarak veya herhangi birinin kolayca anlayabileceği diğer karakteristik şekillerde yüzümüz aracılığıyla ifade edebiliriz. Duygularımız kahkahalar, çığlıklar ve bağırışlar ile sesimizden ko- layca ayırt edilebilir. Vücut duruşumuz da her mimik ve hareketiyle duygularımızı ele verir.
Sayfa 10
Bendenize gelince, sahibi tarafından kurulması unutul muş, antika bir saat gibi olduğum yerde kalmıştım.
ayna...
İnsanları uzaktan seyrederken, onlara her zamankinden yakın olabilirsin. Eğer bakmayı bilirsen gözlerin sana oyun etmez, dosdoğru görürsün. İçte saklı olanı, acıtanı, kanatanı görürsün. O vakit anlarsın ki o dediğin sensin, seyrettiğin kendi bedenin, kendi sûretin; ağladığın kendi acıların.
