Sert ve Yalçın tabiat söylemiştim ki sen bir üvey ananın kucağı
gibisin bu gerçeği şimdi her zamandan daha fazla hissediyorum ne altında geçici bir huzur bulunabilecek bir gölge ne kıyısında serinlenecek bir suyun var katı yürekli toprak bir gün cesedim bir daha kalkmamak üzere üstüne düşTüğü vakit kim bilir beni bağrına ne vahşi bir huşunetle bastıracaksın