Elif Şafak'ın yazarlığı hakkında tek kelime etmek istemiyorum. Çoğu kitabını okudum.
Açıkcası çoğunu da kitapları hakkında bir fikrim olsun diye okudum. Sevdiğim yazarlar içinde değil,okuduğum yazarlar içinde kendisi.
Bu kitaba dönecek olursak, kitap kesinlikle kolayca okunup kenara bırakılabilecek bir kitap. Kitabın hikayesi de kurgusu da havada kalmış bana göre, ama kitabın bazı altı çizilecek sözleri oldukça iyiydi.
Üzerinde uzun uzun düşünülebilecek sözlerdi,lakin hikaye olmamış bana göre.
Havva'nın üç kızından iki kızı kayıptı kitapta,ben onları tanıyamadım. Bu kızlardan bir ,Peri yi tanıdım ,ama o bile çok net değildi.
Yazar,İngilizce yazdığı bu kitapta,sanki tüm dünyaya ,Türkiye,'de yaşanan sorunları anlatmaya çalışmış , ama bence mesaj verme kaygısıyla hikayenin büyüsünü kaçırmış.
Hikayedeki geçişler de bence pat diye olmuş. Aşırı abartılmış ifadeler kullanılmış çoğu anlatımda.
Sonu da tatmin etmedi beni.
Sonuç : okuduğum için pişman değilim ,çünkü bu yazarın kitaplarını sırf kitapları hakkında bir fikrim olsun diye okuyorum.
Ne diyordu yazar bu kitapta:
“Sadece sizin gibi düşünen / konuşan insanları okuyorsanız, okumuyorsunuz demektir.”
