Ondan başkasını sevemezdim, ondan başkasını isteyemezdim, ondan başkasını öpemezdim. Ben ondan başka kimseye kalbimi açamazdım, benim hapsolduğum yer, bu adamdı. Geçmişim bir yerlerde ölüyse, geleceğim bu adamın kollarında hapisti ama bu hapsolmayı da seviyordum. Çünkü hapsolduğum yer güvenilirdi, içinde şefkat vardı, aidiyet vardı; hem onun bana hem benim ona aitliğim...
Bu hapsolduğum yerde birçok duygu vardı ama kötü hiçbir duyguya da yer yoktu.