Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.27
SAKINCALI PIYADE
SAKINCALI PIYADE
@SakincaliPiyade
Sisin içinde inceden inceye ciseleyen yağmura yemin olsun
Çok sevmelerin ne adamı var ne kadını
Göğsümde bir boşluk derme çatma şimdi herşey
Dökülüyorum...
138 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
harold barcley yazmış. aborijinler’den pigmeler’e, eskimolar’dan santallar’a, kızılderililer’den berberilere’e kadar dünyanın dört bir yanından onlarca topluluğu incelemiş ve devletsiz bir toplum düşüncesinin ütopyacı bir düş olmadığını tersine insanlığın geçmişini karakterize eden bir sistem olduğunu ortaya koymış. tezleri tartışmaya açık olsa da ufkunuzu açar. okumadan geçmeyinizlerden.
kanımca girişteki açıklama gereksiz olmuş;
size voltaire’i tanıtacak değilim . karşınızda 1759 yılında yazılmış bir eser var. candide yani saf, temiz kalpli anlamına gelen bir kelime. kitap ise candide yani iyimserlik diyor. oldukça kısa bir metin üzerinden hem felsefe yapıp hem de edebi bir yazın ortaya çıkarmanın gerektirdiği saygı duruşunun yanında bilim, felsefe ve din eleştirilerini de oldukça basit ve etkili bir biçimde yapabilmesi ise bir noktada kitabı tekrar okumalıyım hissi uyandırıyor.
dikkat dağınıklığı çağında, tamamiyle kendinizi vererek okumanız ve mümkünse telefonunuza uzanmadan bir süre üzerinde düşünmeniz dileğiyle, istanbul’da son bulacak bu macerayı okuyunuz. zira bir çoğumuzun hikayesinin de benzer olduğunun farkına varacaksınız.
Uzun bir okumaya değmeyecek bir popüler kültür gereksizliği hakeza serinin diğer kitaplarıda öyle muhtemelen.
Üstelik kitabın olay örgüsü size herhangi bir katkı bile sağlamıyor.
Uçuk aşırı uç bir aşk ve dizilerde ki gibi yarı yasak tutku üstüne kurulmuş alt metinde sex sayesinde satılmış bir siz böyle aşklar yaşayamazsınız ama okursunuz kitabı.
Ayrıca japon novel kültüründen haberdar olanlar biraz araştırırsa kitap olay örgüsünün kimi japon novellarına benzediği bile görülebilir.
Okur Takip Önerileri
Zamyatin’in anti-ütopyasında petrol bazlı yiyecek yiyorlardı, geleceğe dönen bizse yiyeceklerimizden benzin yapma peşindeyiz.
komik.
İşkillendirecek kadar Orwell’in 1984’üne benziyor. Karakterler, olay örgüsü vs. neyse. Benim en sevdiğim kısmı, şehrin dışına çıktıkları bölüm. “Bizi burada aramak akıllarının ucundan bile geçmez,” diyor kadın. Bu konuda pek de geleceği ıskalamamış. Bilgisayarımızın başından kalkıp da kırlara gitmeyi pek istemeyiz değil mi. Yemeklerimizi arabamızın deposuna koymanın saçmalığına değinmeyeceğim bile. Petrol, yemekten değerlidir!!! İşte o kadar. Arabaların yolda olması, fabrikaların işlemesi insanların yemek yemesinden daha önce gelir. Kitapla alakalı diyecek bişeyim yok. Bulun okuyun!
dragan babic’in türkçe’ye çevrilmiş tek romanı. vakti zamanında hakkında toplatılma kararı alınmış, sonra temize çıkmış vs. vs.
Son Sürgün, bambaşka bir hayatı, mecvut düzeni ve onun tüm değerlerini reddetmiş olanların dünyasını anlatıyor. Gizemli, zengin ve ahlaklı uygarlıktan vazgeçenlerin, gönüllü olarak “sürgün”ü, “yeraltı”nı seçenlerin hayatına “içerden” bakıyor.”Yarın”ı olmayan bir dünyadır onlarınki…Karınlarını doyurmak için çalmaktan çekinmezler, uyuşturucuyu severler, sekse bağımlılık derecesine düşkündürler, arkadaşlıktan ise hala vazgeçmemişlerdir..Dragan Babic, toplumun içinde yaşamaktansa uçurumun kenarında seksek oynamayı seçen “anti-kahramanlar” aracılığıyla uygarlığımıza ayna tutuyor…Puslu, lekeli ve kana bulaşmış bir ayna…
Arka kapağında böyle yazıyor, sinematik bir tadı var. sevdiği şeyleri tanıtabilen insanlardan değilim ama, . toplumun dışına çıkabilirsin, hatta ıkınıp mutasyonla insanlık dışına bile çıkabilirsin, ama kendi dışına ne kadar çıkabilirsin? bu soruya cevap vermiyor bu kitap, belki de veriyordur. ama ben bu soruyu soruyordum bitirdiğimde. dragan babic, hakkında kitapta verilen dışında “türkçe” bilgi bulamadım ama 68’lerden çiçek gibi bir adam.
herhangi bir şekilde altkültürlere ya da sol görüşlü düşüncelere yakın olanların aklına gelen takımlardan st. pauli. sosyal medya ortamının bu kadar yaygınlaşmadığı bir dönemden beri takip etmeye çalışıp bir şekilde desteklemek, endüstriyelin futbola karşı kalan son kalelerden birinin yanında olmak dünyaya ve geleceğe daha olumlu bakmanızı sağlıyor kesinlikle.
kitaba dönecek olursak, hem takımın, hem hamburg’un, hem de st. pauli taraftalarının gelişimini objektif ve akıcı bir dille anlatabilme başarısına sahip. ayrıca bölüm aralarına sıkıştırılan maç anıları da kitabı eğlenceli kılmış. deniz naki’ye açılan parantez, gezi parkı döneminde verdikleri destek, berkin elvan pankartı, türkçe yazılmış “ölene kadar” atkıları ve pankartı ve şehrin çeşitli bölgelerindeki sticker’lar, şüphesiz türk popülasyonu ile etkileşimleri de st. pauli’nin başka güzelliklerinden.
kalanını ben anlatmayacağım tabii, siz kitabı bir şekilde okuyun
insanların, gençlik ve yaşlılık arasında ne denli takıntılı olduğunu gözümüze vuran kitap, cinsel eğilimlerin, yaşlılıktan gençliğe dönüş olarak kullanılabilecek bir araç olabileceğini, insanın yaşlılaştıkça olgunlaşmaktan çok vahşileşebileceğini, çünkü vicdanının da onunla birlikte olgunlaşacağını anlatıyor. fakat en son sayfada bir ters köşe yapan kitap, aslında insanların 'insan' olduklarını, her halükarda vahşileşebileceklerini, yaşlılık ve gençlik arasındaki, ve kendi alanlarındaki farklılıkların ve sorumlulukların sadece birer takıntı ve takma ad olduğunu söylüyor.
aslında anlaşılması oldukça güç, olayların, karakterlerin hazmedilmesi gerçekten çok zor olan bir yapıya sahip olan kitap, okurken, 'bu harikulade tasvir ve psikolojik tahlil yeteneğini daha iyi kullanabilseymiş ya!' dedirtiyor. gombrowicz, gerçekten tasvirlerini güçlü bir şekilde kurarken, insan doğası üzerine yalın tespitler de yapıyor. ama kuramadığı karakterleri karman çorman olay örgüsüne dahil edemeyince, o tahliller havada kalıyor ve tasvirler de işin sadece estetik boyutunu yüksek mertebeye taşıyor.
bence okunabilir bir kitap, fakat çok şey de beklememek lazım; edebiyat açısından gerçekten ilginç, mistik, değişik, farklı bir örnek.L
İnsan günlük yaşantısını tamamen alışkanlıklar ile tamamlıyor. Bunun dışında hayatı ve anlamı kavramadan sürdürüp ölüp gidiyor. Platonov hikayesi Sovyet Rusya’da geçse de bize sadece bir ideoloji altında yaşayan insanların bu eğilimde olduğunu göstermiyor aynı zamanda bizim şu an yaşadığımız dünyaya da ışık tutması bakımından önemli. Kapitalizmin görünmez ideolojisi altında biz de aynı şekilde yaşıyoruz. Farklı olarak hayatın anlamını isteyen insanlar totaliter rejimlerde olduğu gibi fiziki cezalandırmalara maruz kalmayıp toplumdan dışlanıyor. Bizler anlamını bilmeden çalışmaya, şükür etmeye, iyi bir vatandaş olmaya, ortak duyguları taşımaya zorlanıyoruz, hatta eğlenmeye bile. Çukur biz hayatı kavramak dışında yaptığımız diğer dünyevi eylemlerin toplamı aslında, ancak biz hayatın anlamını kavramak yerine çukura odaklanmış durumdayız. Bir anlamda çukura düşmüşüz. Hepimiz bu çukurdayız. Kimimiz kenarında, kimimiz tam ortasında. Çukur bizim için güvenli çünkü düşüncenin lanetinden koruyor. Zamansa hepimiz için işliyor.
1930 yılında tamamlanan bu kitap kendi ülkesinde ancak 1987 de yayımlanabiliyor.
Büyülü kitaplar vardır. Misal yüzyıllık yalnızlık buna örnektir veyahut kuyucaklı yusuf. İşte bu eserde onlara yakın bir kitap. Kitabımız 1945 yılının Barselonasında başlar baş kahramanımız zeki ve akıllı öğrenmeyi seven genç bir çocuk olan Daniel dir. Kitap roman içinde roman tekniğini kullandığı için baş kahramanımız Daniel, Julian Carax adlı yazarın tek kitabı olan Rüzgarın Gölgesindeyi bulur ve okumaya başlar sonrasında gelişir. Elbette eser İspanyol iç savaşı sonrasında geçtiği için eserde iç savaşa dair bir çok hüzün ve gerçek de barındırır. Tabi ki diktatör Franco rejiminide görebilirsiniz bu eserde eser bir çok dile çevrilmiştir ve İspanyolca yazılmış eserler arasında hatrı sayılır bir yeri vardır.
Bu eseri herkes sevmeye bilir kimine fazla ucu açık kimine fazla sıkıcı yada boşluklu gibi gelebilir lakin bu kitabı başucu eseri saymasanız dahi kitap bittiğinde iyi ki okumuşum diyeceğiniz bir eser olduğunu garanti edebilirim.
Klasik Jean Christopher Grange tarzı bir kitap. Çok güzel boşlukları olmayan olsada hissedilmeyen bir olay örgüsü. Tarihsel mekansal ve kültürel sosyo politik açıdan mükemmel bir araştırma üzerine kurulmuş bir metin inandırıcı ve hatta bilgi verici ve her Grange kitabında olduğu gibi az bucuk kimi yerlerinde gerçek de var. Polisiye gerilim suç ve hatta psikolojik gerilim sevenler için çok doyurucu ve lezzetli bir eser. Ancak Grange reisin kitaplarının çoğunu okumuş iseniz onun artık zaman zaman kendini tekrara düştüğünü göreceksiniz kitabın size verdiği heyecan azalacak. Ki Grange nin son yazdığı kitapların çoğunda ilk yazdığı kitapların esintileri ortaya bol bol çıkıyor artık. Yine de türün sevenleri ve benim gibi polisiye Grange ile sevmişler için güzel bir eser.
Nasıl güzel bir kitapsın sen. Nasıl da anlatmışsın sırada bir insanın hayatla olan kavgasını. Tepe taklak oluşunu kadın ve erkek ilişkilerini statüko, işgal ve ikinci dünya savaşı karmaşasını. Üstelik bunu çoğu kitap gibi salt almanları kötüleyerek değil onlarıda insani olarak görerek yapmışsın.
Sıradan bir istasyon memurunun kısacık hikayesi ama o hikaye bir aşkı bir savaşı şehveti ve dahi kuşak çatışmasını. Üstüne bürokrasinin mırın kırınını vermişsin. Ve bunu yaparken kitabın içerisine sadece onbeş kelimelik bir kısımda geçen cümleler ile faşizmide öyle güzel anlatmışsın ki. Sayfalar dolusu cümleye eşdeğer bir kaç satır.
Güzel kitap okumayı seven için su gibi akacak bir eser zira sevmeyen içinde kısa olduğu için okuması kolay olacaktır, ancak ikinci dünya savaşı hakkında biraz bilginiz olursa eser size daha lezzetli gelecektir.
Beklenmedik başlayan beklenmedik ilerleyen ve beklenmedik bir sonla biten güzel ve okuması bir eser.
Llosa Marqueze yumruk atan adam elbette edebiyat dünyasının önde gelen isimleri de bizim gibi insan bu yüzden onların her zaman insan olduğunu unutmadan yaklaşmalıyız olaylara. Neyse konumuz bu değil Asıl konumuz olan esere gelir ise. Birinci ve ikinci dünya savaşı sonrasında edebiyatta ki Rus etkisinin kırılmasının asıl sebebi Güney Amerikalı yazarlar olmuştur. Militarist baskıcı hükümetler yoksulluk insanların sefaleti emperyalistlerin güney amerika üzerinde ki emelleri. Oranın insanını yoğurmuştur bunun etkisinide en iyiden en kötüye görmek mümkündür. Llosanın kitabı aslında absürd bir dram gibi Ordu- bürokrasi ilişkilerine Kadınlar Erkekler ve Sex içgüdümüz üzerinden yaklaşıyor eser iyi de yapıyor.
Arada bir ipin ucu kaçar gibi olsa da bu eser sizin dünya görüşünüze kesinlikle etki edecektir ayrıca. Coğrafi,Kültürel ve Sosyal anlamda güney Amerikayı anlamanız acılarını ,mutluluklarını işlemeniz de işe yarayacaktır..
Keyifli bir eser okunmalıdır.
Tomris Uyar dan okuduğum eserler arasında ilk sıralara koyacağım kitaplardan biridir bu. İnsanı yormayan incelikli ve şiirsel dili akıcılıkla beraber sizi yer ve zamanın içerisine sokarak. Karakterler işlenirken öyle yerinde davranılmış ki. orada var olan bir yolcu bir komşu yada sadece sokaktan geçen bir insan gibi oluyorsunuz. Ayrıca Türk edebiyatında işlediği konular bakımıyla metropol hayatı içerisinde sıkışan küçük ama kökleri derinde olan kentli kadın hayatının incelikli durumu açısından da bir çok psikolojik tahlil içermektedir eser. Yine uzak kalmamakla beraber dönemin toplum hayatına siyasi ve sosyal duruma orta gelir grubunun gündelik sıkıntılarına da çok güzel bir bakış açısı bulunmaktadır. Demem o ki üst perde bir eser okunmalı
Hasta olmak nedir yani toplum için o mükemmel yasa kurallar ve kanunlar bütününü içinde nasıl hasta olmadan durma ihtimali varki. Öncelikle ana hatlarıyla kitaptaki olaylar gerçek guguk kuşu veyahut Angelanın külleri kitabın daki gibi kitabı ona göre okumak gerekli. Ağır ve yorumlaması zor bir ürün. Anı roman sayılabilir. Peki bu üründen şizofreni vb öğrenilir mi elbette hayır. Ne olursa olsun kişinin bu hastalığa sahip olmadığı ortaya çıkmış olsa bile akıl hastaneleri delirtme işinide yerine getiren kurumlar olarak uzun süre var olmuş durumda nasılsa.
Öncelikle yazarın ilk kitabı olduğu için diğer kitabına göre biraz daha vasat kalıyor ilk beş sayfa falan pek umurunuzda olmuyor. Ancak sonrasında gelen kısımlar gayet zevkli ve eğlenceli bir şekilde geçiyor. Ayrıca yazarın diğer kitabında da olduğu gibi bu kitapta ki karakter de takıntılı biri, yer yer psikolojik olarak hasta hatta. Şehrin içinde kaybolmuş yalnız kadınların hikayesini yazıyor aslında yazar diyelim. Bence yazarın bu eseri de gayet okumaya değer bu da kısa bir ürün zaten ama güzel bir ürün.
