Şermin Yaşar’ın hikayeleri hep içime dokunur zaten ama sanırım en çok içime dokunan da bu oldu sıra sıra herkese hak verdim herkesin haklı yönünü buldum kendimden,ailemden,çevremden pay biçtim ama Emin’e asla hak vermedim sempati duyamadım son sayfalarda kızdım hatta. Su gibi akıp giden bi kitap kesinlikle öneriyorum. Keyifli okumalar :)
Bir kitap için kurmaktan hiç hoşlanmadığım bir cümle olacak ama bence tamamen “vakit kaybı” tüm kitabı sanırım şimdi güzelleşiyor umuduyla okudum ama asla kitap sizi içine almıyor yazıldığı dönem itibariyle düşünüp saygı duymak istiyorum örneğin kadınların sorduğu sorularla erkeklerin yozlaşmış kültür yapılarını görüp farkedip bundan utanç duyması güzeldi ama yazar açısından da baktığımda bu kadar “feminist” bir kadının bir ütopya kurarken bile kadınları annelikle öne çıkarmasından ben çok rahatsız oldum şayet Terry kadar çiğ bir insan değilseniz bu kitabı okuyup aydınlanabileceğiniz bir fikir olmaz zaten Terry karakteri bile fazla zorla yazılmış iticilikte bir karakterdi uzun lafın kısası tavsiye etmiyorum.
Kadınlar ÜlkesiCharlotte Perkins Gilman · İthaki Yayınları · 201812bin okunma