Neden kadınlar değil de erkekler her yerde söz sahibi olmak zorundaymış? Woolf eli kalem tutan tüm kadınlara seslendiği bu metinde kadının toplumdaki yerini ve kişisel değerini tartışıyor.
Bazen her şeyden uzaklaşıp dinlenmek gerek. Herkesi sessize almak gerek, kendi sesini duyabilmek için. Herkesi dinliyoruz bir şekilde, kimini yarım yamalak, kimini pür dikkat; peki ya kendimizi? Kendimizi ne kadar dinliyoruz, ne kadar farkındayız kendimizin?
Oğuz Atay'ın da dediği gibi "Yahu ben kendimi çok ihmal etmişim, her şeyi bir sonraki güne bırakmıştım." Ben de kendimi ihmal edip sonra da kendimden yoruldum demişim. Halbuki ben kendimden değil, kendi sesimi kendime duyuramamaktan yorulmuşum. Bir süre uzaklaşıp kendimi dinledim, dinlendim, bir şeylerin farkına vardım ve bu bana çok iyi geldi.
Bazen uzaklaşmak gerekir, bazı şeylerin farkına varabilmek için...