Aslında baktığı her yerde iki farklı tip insan görebiliyordu :Mutlu ,gülen ,bağıran üniformalı askerler ve çizgili pijamaları içinde mutsuz ,ağlayan ,bir çoğu sanki uyuyormuş gibi boşluğa bakan insanlar...
Özgürlüğü kanatlarına takmış bir kuş, isterse sonsuzluğa uçup kaybolabilirdi. Oysa kafesin içinde umutsuzca parmaklıklara çarpan bir kuşa gökyüzünün varlığını anlatamazdınız. Ancak uçarsa görebilirdi...