Gündelik avarelik varoluş hissimizi bizden alır ve yerine boş, değersiz bir rüya koyar. Sadece mutlu, sakin ve verimli bir şekilde çalışıp üreten kişi hayattan tam anlamıyla tat alabilir. “Yaşadığını hissetmek” dediğimiz o dopdolu duyguyu doldurabilecek ve günlük hayatımızın bir parçasına dönüştürebilecek yegane şey olan “çalışma” yaşama sevincini on kat artırır, Ama tembel bundan bihaberdir.