Selcannn
@Stlcndhl
Bütün gece boyunca diz çöküp dua ettik,
Bir ölünün ardından yas tutan biz deliler!
321 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
İlk gotik eser? İlgi çekici gerçekten.
Kitaba en yakın arkadaşlarımdan biri olan 
Mi paraiso okuyup çok sevdi diye hatırladığım ve onun zevkine güvendiğim için başladım. Her ne kadar yanlış kitabı hatırladıysam da bi denemek istedim. Ee güzel de oldu.
O kadar tiyatro havası var ki ileride de öyle hatırlayacağıma eminim. Çok akıcı ilgi çekici geldi. Çok detaylarla ya da anlaşılmayan yerlerle dolu değil, sonuna kadar birkaç gizemle merak duygusunu yüksek tutmayı başarabilmiş bir eser.
Mutlu bir son beklemek belki de hayalcilikti ama kitabı sevdim.
Çok ara verilmeden mümkünse tek seferde okununca daha etkileyici olabilir.
İyi okumalar dilerim.
Okur Takip Önerileri
On beş dakika.
Özgürlük Yolları'nın sonuna geldik ancak özgür olabildik mi? Özgür başlayıp tutsak bitirdik aslında.
Kendimi bol bol tebrik ediyorum bu üç kitabı bitirdiğim için çünkü gerçekten çok kolay bir okuma serüveni değildi, gerek yazar Sarte olduğu için( aslında sürekli okuru zorlamaya çalıştığı için), gerek varoluşçuluğun buram buram gezdiği için tüm sayfaların üzerinde.
Yaşanmayan Zaman çok hileli ve bulmaca gibi bir okuma ile sonuçlandığı için ben Yıkılış'ı da aynı zorlukta bekledim. Ancak yazılan incelemelere nazaran en zor okunan kitabı değildi serinin. Tek olayı iki kitap gibi yazılmış olması. İlk 300 sayfa Yaşanmayan Zaman gibi ayrı ayrı karakterlerin gözünden ilerliyor olsa da ikinci kitap olan sonraki kısım tamamen 
Yaşanmayan Zaman da yolda denk gelinen ve en fazla 20 sayfa bahsedilmiş karakterin gözünden yazılmış. Bunu galiba hikayeyi havada bırakmamak için yaptı diye bir düşüncem var sonuçta savaşın gidişatı ve o askerlerin sonu belirtilmiyodu ilk bölümün son sayfalarında.
Brunet'in kısmı ayrı kitap gibi hissettirdi çünkü önceki akıcılık çok engellenmiş gibiydi hem resmen karşılıklı konuşmalar da düzyazı olarak verildiği için 'kim hangi cümleyi söylüyor'u takip etmek yorucuydu ancak yine keyifliydi evet. Çok bunaltan bir okuma olmadı tabiiki ancak bazen tamamen koptum ve ne dediğini kavrayamadım.
Seriden en sevdiğim ve en zoru Yaşanmayan Zaman oldu. Bunu itiraf ediyorum tekrar ancak bu seri devam etse yine okurdum gerisini çünkü sürekli benzer tarz şeyler okumak daha yorucu. En azından Sarte'ın eğlenceli ve akıcı bir anlatımı oluyor. Çok çok seviyorum kendisini ve Mathieu seni özleyeceğim çiçeğim
Maymunafobia'm
Bu kitaptan sonra maymunları evrim kardeşimiz olarak kabul etmiyorum ve yeni bir düşünceyi destekliyorum: maymunafobia.
Kitap bana 
Âdem’den Önce, 
Doktor Moreau’nun Adası, 
Ay’da İlk İnsanlar bu üç kitabın karışımı gibi geldi. Başarılı oluşu su götürmez bir gerçek. Oldukça da akıcı, hatta yormadığı için elinizden bıraktırmayacak kadar akıcı.
Kitap genel olarak korkunç ancak bu korku bilinmeyen varlık ya da canavar korkusundan çok evrim korkusu.
Keyifli bir okumaydı ancak silinmeyecek izler oluşturdu bende maalesef. Gerçekten tedirgin de etti. Okumanızı önermiyorum diyemem okuyun da birlikte korkalım.
Bu yorumumsu incelemeyi eklemezsem kitabı unutacağımı düşündüm, bu nedenle yazıyorum. Herkese güzel okumalar...
Evvet bu okuma da başarıyla sonlandı. Kitap benim için normalde Reading Slump savar tarzda ancak sorunsuz giden okuma sürecime dahil ettiğim için bu sefer sorunu çözmekten çok sorun yarattı gibi. Daha doğrusu yanlış bir zamanda okuduğum için bir nevi aksaklıklar oldu. Her neyse kitap yavaş ama iyice bitti ve 
Oz Büyücüsü ile olaylar harici neredeyse birebir yazılarak başarıya ulaştırıldı bence. Aynı tat, aynı hisler. Güzel bir okuma oldu, bazen fazla karakteri aynı anda konuşturduğunu düşünüp beynimi zorlatsa da sevdim. Okumak için ideal. Keyifli okumalar dilerim herkese
