Sessizlik en güzel dinlenmedir. Sözlerden yoruldum.
Neden öldü?
Kalpten öldü elbette.
Yani kalbi mi vardı.
Evet, kalbi olduğu için öldü.
Sayfa 110Kitabı okudu
"Hakikaten evime gitmek istiyordum artık. Benim olmayan bu hayattan, bu eğlencelerden yorulmuştum. Evime, baba ve benim olan şeylerin arasına, ıstıraplarıma, yoksulluğuma dönmek istiyorum."
Okur Takip Önerileri
Aslında biz ölü doğmuş yaratıklarız.
"Duvarı yıkmaya gücüm yetmiyorsa kendimi parçalayacak değilim elbette. Ama önümde duvar var diye boyun eğmeyi de kabullenemem."
- Zekâca kimseden aşağı değildi, dedi. Tertemiz billur gibi bir ruhu vardı, asil heyecanları olan bir insandı, ama hiçbir şey yapmadı.
- Niçin, ne yüzden?
- Ne yüzden mi? Oblomovluk!
- Oblomovluk mu, o da ne demek?
İçimde neler olduğunu hissetmiyor musunuz? Anlamıyor musunuz? Konuşmakta bile güçlük çekiyorum. Tam şuramda... Verin elinizi, tam şuramda bir şey, taş gibi ağır bir şey duruyor, derin bir acı duyuyormuşum gibi. Garip değil mi, acı da, sevinç de insanda aynı etkiyi yapıyor; soluğumuz kesiliyor, insanın ağlayası geliyor. Ağlasam belki rahatlarım; tipki büyük acılarda olduğu gibi.
Belki de bir bebek; daha konuşmayı ve yürümeyi bilmezden önce, büyüklere boş gibi görünen sabit gözlerle çevresine alık alık bakarken, olup bitenlerin anlamını seziyor, bunlar arasında anlamadığı ve anlatamadığı birçok ilişki görüyor.
Birbirinin iyi yanlarından zevk alıp kötü yanlarına kızmamak için büyük bir yaşama deneyi akıl olgunluğu ve insan sevgisi gereklidir.