Bay T
@TugrulKemal
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine...
Öğretmen
Lisans
İstanbul
6 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
"Eğer bir insan, insanlığın en aşağılık ve itici örneklerine karşı Socrates'in, Regulus'un yahut Vincent de Paul'un ihtişamını tercih ediyorsa zayıf da olsa bu tercihin yapılmış olması yeterlidir çünkü tercih sevginin ve arzunun bir göstergesidir."
"Aslına bakacak olursak insanlar yalnızca ihtiyaç halinde ya da baskı altındayken devamlı ve uzun süreli çaba gösterirler."
"Çabadan, bilhassa devamlı bir çabadan olabildiğince kaçarız. Dirençsizliğimiz, düşünceli halimiz ve hareketsizliğimiz, evrensel tembelliğimizi açıklama konusunda yerçekimi kanunu gibi etkilidir ve insan doğasının bir parçasıdır."
Okur Takip Önerileri
"Karakter basit ve anlaşılır bir terim değildir. Karmaşık eğilimlerin ve fikirlerin iç içe geçtiği bir neticedir. Kısacası, her karakterin doğuştan geldiğini doğrulamak demek, aynı zamanda birçok saçmalığı da aynı anda doğrulamaktır."
"İradeye fayda sağlayan durumları geliştirmek ve aksi etkisi olanlardan mümkün olduğunca uzaklaşmak."
"İnsanların neredeyse tüm alanlarda bir eğitmene ihtiyaç duyması ve bu eğitimi dikkatle takip etmeleri takdire şayandır. Ancak asıl olan hayat bilimi üzerine hiç çalışmazlar ve bunu kavramaya yönelik bir istek duymazlar."
"Açlığa hep boyun eğiyorlardı, ama açlık en sessizleri dahi isyana sürüklerdi, bu aptal oyuna bir son verilmeliydi!"
"Tam bu sırada köpekler kızgın kızgın havladı, pazartesi ve cuma günleri Marchiennes'den gelen piyano öğretmenini haber verdiklerini sandılar. Ayrıca bir de edebiyat öğretmeni vardı. Böylece genç kızın bütün öğrenimi, mutlu bir bilgisizlik içinde, paşa gönlüne göre Piolaine'de yapılıyor, bir soruya canı sıkıldı mı, kitabı kaldırıp pencereden fırlatıyordu."
"İnsan güçlü olmadığı zaman akıllı olmak zorundadır."
"Şunu sakın unutmayın: Önemli olan bir tek an vardır. O da “şimdi"dir. Çünkü bir tek ona sözümüz geçer."
"Aman yaklaşma, dışarının soğuğunu getiriyorsun."
"Sanki dünyanın ve hayatın ona verdiği nimetleri birisi çalmış ve yine ruhunun derinliklerinde bir yere gömüp bırakmıştı."
"Kendi hayatı yanında insan hayatının nelerle dolu olduğu düşüncesi bütün çıplaklığıyla karşısına dikilince , içinde birikmiş meseleler uyanıp, karanlık bir harabeye giren gün ışığının ansızın ürküttüğü kuşlar gibi uçuşmaya başlayınca, İlya İlyiç'i bir korku sardı."
"İçinde, hiç uyanmadan kalmış, biraz kurcalanmış, fakat hiçbiri sonuna kadar işlenmemiş bir çok yetenek olduğunu acı acı seziyordu."